اثربخشي درمان مبتني‌بر پذيرش و تعهد (ACT)، بر نشخوار فكري در دختران نوجوان ورزشكار حرفه‌اي داراي آسيب ورزشي

The Effectiveness of Acceptance and Commitment Therapy (ACT) on Ruminating in Adolescent Female Athletes with Athletic Injury

نشخوار فكري مي­تواند يكي از مهم‌ترين مشكلات ورزشكاران آسيب­ ديده باشد. هدف پژوهش حاضر، بررسي اثربخشي درمان مبتني‌بر بر پذيرش و تعهد (ACT)، بر نشخوار فكريدر دختران نوجوان ورزشكار آسيب­ ديده است. روش پژوهش از نوع نيمه‌آزمايشي با طرح پيش‌آزمون، پس‌آزمون و پيگيري با گروه كنترل بود. جامعه آماري مطالعه حاضر، كليه دختران ورزشكار نوجوان داراي آسيب­ ديدگي ورزشي در تيم ­هاي ملي، ليگ و باشگاهي و مسابقات كشوري در سال 1398 در سطح شهر تهران تشكيل دادند كه از ميان آن‌ها،30 نفر به‌صورت در­دسترس انتخاب شدند و در دو گروه 15 نفري (گروه آزمايش و گروه كنترل) با گمارش تصادفي جايگزين شدند. سپس در پيش­آزمون، همه آزمودني­ها پرسش‌نامه پاسخ ­هاي نشخواري (RRS) (نولن-هوكسما، 2003) را تكميل كردند. در مرحله بعد، گروه آزمايش 8 جلسه 90 دقيقه ­اي (هفته ­اي دوبار) مداخله دريافت كرد و گروه كنترل هيچ مداخله ­اي دريافت نكرد. داده‌هاي به‌دست‌ آمده با استفاده از روش تحليل واريانس اندازه‌هاي مكرر و نرم‌افزار 22Spss- (در سطح 05/0= α) تحليل شدند. نتايج پژوهش حاصل از پس ­آزمون و آزمون پيگيري (يك ماه بعد) از هر دوگروه نشان داد، نمرات نشخوارگري گروه آزمايش در پس­ آزمون و آزمون پيگيري نسبت به پيش­ آزمون به‌طور معناداري پائين ­تر بود، ولي گروه كنترل در هرسه آزمون يكسان عمل كرد. همچنين، در پس ­آزمون و آزمون پيگيري، گروه تجربي نمرات كمتري از گروه كنترل داشتند. بنابراين درمان مبتني‌بر پذيرش و تعهد، بر كاهش نشخوار فكري در دختران نوجوان ورزشكار آسيب ديده مؤثر بوده است.

Rumination can be considered as one of the most important problems for injured athletes. The purpose of the present study was to examine the effectiveness of acceptance and commitment therapy (ACT) on the reduction of rumination in adolescent female athletes with athletic injury. The method of the study is a quasi-experimental with pretest-posttest and follow-up with a control group. The population of the present study was comprised of adolescent female athletes with sports injuries in national teams, leagues and national competitions in 1398 in Tehran, from which 30 participants were selected using convenience sampling, and they were randomly assigned to two groups of 15 (experimental and control group. Then, in pre-test all participants completed the Nolen-Hoeksema’s (2003) Ruminative Responses Scale (RRS) questionnaire. In the next phase, the experimental group received an eight-session intervention (90 min each, twice a week), while the control group did not receive any intervention. The results of repeated measures ANOVA and following pairwise comparison revealed significantly less ruminative scores for experimental group in the post-test and the follow-up test; however, the control group did not perform significantly different in all three tests. Moreover, in the post-test and the follow-up test, the experimental group had lower scores than that of control group. The results indicated that the acceptance and commitment therapy reduced the rumination in professional adolescent female athletes with athletic injury.