عنوان مقاله :
تعيين سهم ذهن آگاهي و بهزيستي رواني در پيشبيني يادگيري خودتنظيم شده در دانشجويان
عنوان به زبان ديگر :
The Role of Mindfulness and Psychological Well-being in Predicting Self-Regulated Learning in University Students
پديد آورندگان :
سرشار، مريم دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات - گروه روانشناسي تربيتي، تهران، ايران , كيان ارثي، فرحناز دانشگاه علامه طباطبايي - دانشكده روانشناسي و علوم تربيتي، تهران، ايران
كليدواژه :
بهزيستي رواني , يادگيري خودتنظيمشده , ذهن آگاهي
چكيده فارسي :
هدف از پژوهش حاضر، تعيين سهم ذهن آگاهي و بهزيستي رواني در پيشبيني يادگيري خود تنظيم شده بود. اين مطالعه برحسب هدف كاربردي بود كه به روش توصيفي صورت گرفت و روش گردآوري داده ها ميداني بود. جامعه آماري مطالعه شامل كليه دانشجويان دانشگاه آزاد اسلامي علوم و تحقيقات تهران در نيمسال دوم سال 95-1394 بود. حجم نمونه براساس فرمول كوكران 384 نفر تعيين شد. شركت كنندگان به روش نمونهگيري تصادفي خوشهاي چندمرحلهاي انتخاب شدند. بعد از حذف پرسشنامه هاي نامعتبر 302 نفر براي آناليز باقي ماندند كه تعداد 200 نفر پسر (22/66 درصد) و 102 نفر دختر (78/33 درصد) بودند. ابزارهاي گردآوري دادهها شامل پرسشنامه هاي بهزيستي روانشناختي ريف (RPWB)؛ ذهن آگاهي بائر ((FFMQ-39 و راهبردهاي يادگيري خودتنظيمشده(MSLQ) بود. تجزيهوتحليل دادههاي گردآوري شده با روش همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون در نرم افزار 16-SPSS انجام پذيرفت. يافتهها حاكي از اين بود كه بين ذهن آگاهي و بهزيستي روانشناختي با يادگيري خودتنظيمشده رابطه مثبت معنادار وجود داشت (01/0>p). نتايج تحليل رگرسيون نيز نشان داد مؤلفههاي عدم واكنش به تجربه دروني، ارتباط مثبت با ديگران و رشد شخصي قادر به پيشبيني يادگيري خودتنظيمشده هستند (05/0>p). براساس يافتههاي بهدست آمده ميتوان نتيجه گرفت كه ذهن آگاهي و بهزيستي روانشناختي در پيشبيني يادگيري خودتنظيمشده نقش مثبت دارند؛ بنابراين ميتوان گفت تقويت اين متغيرها ميتواند در افزايش توانايي يادگيري خودتنظيمشده دانشجويان اثربخش باشد.
چكيده لاتين :
The purpose of this study was to investigate the role of mindfulness and psychological wellbeing in predicting self-regulated learning. This study was an applied research using descriptive, cross-sectional, and regression methods of analysis. The statistical population of the study included all students of Islamic Azad University of Science and Research during the second semester of 2015-2016 academic year. The proper size of the sample was determined using the Cochran formula, and it was 384. The participants were selected using the cluster sampling method. Following the removal of invalid answers, 302 cases (200 male participants, and 102 female participants) remained to be analyzed. The scales used in the study were Ryff Psychological Well-being Questionnaire (PWB), Baer Mindfulness Questionnaire (FFMQ), and Pintrich Self-Regulated Learning Strategies Questionnaire (MSLQ). Findings indicated that there was a significant positive relationship between mindfulness and psychological well-being with self-regulated learning (p < 0.01). The results of analysis also showed that the components of lack of reaction to internal experience, positive relationships with others, and personal growth were able to predict self-regulated learning (p <0.05). Based on the findings, it can be concluded that improvement in mindfulness and psychological well-being can positively affects self-regulated learning in students.
عنوان نشريه :
پژوهش هاي كاربردي روان شناختي