تخمين كارايي هزينه براي واحدها در تكنولوژي‌هاي متفاوت با استفاده از تحليل پوششي داده‌ها

تحليل پوششي داده‌ها (DEA) روشي براي ارزيابي كارايي نسبي مجموعه‌اي از واحدهاي تصميم گيرنده در يك فرآيند توليد است. يكي از شاخه‌هاي ارزيابي عملكرد، بررسي كارايي هزينه مي باشد. كارايي هزينه توانايي توليد مقدار كنوني خروجي را با كمترين مقدار هزينه ارزيابي مي‌كند. حال فرض كنيم كه چندين گروه از واحدها مورد نظر مي‌باشد كه بطور مجزا عمل مي‌كنند و تكنولوژي‌هاي متفاوتي دارند اما به طور متمركز مديريت مي‌شوند يا به عبارتي ديگر منبع تامين كننده مواد اوليه آنها مشترك است اما هركدام از اين گروه ها هزينه‌هاي متفاوتي را براي اين منابع پرداخت مي‌كنند. مدل‌هاي سنتي DEA هيچ پيشنهادي براي محاسبه كارايي هزينه در چنين شرايطي كه واحدها به گروه‌هاي با تكنولوژي‌هاي متفاوت دسته‌بندي شده باشند و هزينه ورودي‌ها متفاوت باشد، ارائه نمي‌كند. در اين مقاله با استفاده از مفهوم كارايي هزينه و استفاده از مفهوم ابر مرز و با استفاده از ارتباط منطقي كارايي هزينه و كارايي تكنيكي روشي براي محاسبه كارايي هزينه در شرايط تكنولوژيكي متفاوت ارائه مي‌شود. همچنين روشي ارائه مي‌شود كه برمبناي آن بتوان از انتقال واحدها به‌منظور بهبود عملكرد آنها استفاده كرد. روش ارائه شده در اين تحقيق در مثال عددي و مطالعه كاربردي مورد استفاده قرار مي‌گيرد و نتايج آن‌ها مورد بررسي قرار مي‌گيرند.