تحليل ميزان احساس خوشبختي و توسعه‌يافتگي در ايران

در سال‌هاي اخير مفهوم توسعه بسيار گسترش يافته و در كنار ابعاد اقتصادي، ابعاد متنوّع ديگري را در بر مي‌گيرد كه يكي از مهم‌ترين آن‌ها احساس خوشبختي است. اين مقاله در پي آن است كه بر اساس تازه‌ترين يافته‌هاي منتشرشده توسّط مؤسسة گالوپ جايگاه ايران را از نظر احساس خوشبختي در ميان ساير كشورها مشخّص كند و به تحليل آن بپردازد. يافته‌ها حكايت از آن دارد كه وضعيّت احساس خوشبختي در ايران بحراني است، حال آن‌كه ايران از نظر شاخص‌هاي ديگر توسعه بر اساس يافته‌هاي گالوپ و بانك جهاني، جايگاه بهتري در رتبه‌بندي جهاني دارد. براي درك فاصلة موجود ميان احساس خوشبختي و شاخص‌هاي ديگر توسعه شامل: توليد ناخالص داخلي سرانه، ضريب جيني، ميزان حمايت اجتماعي، اميد به زندگي سالم، آزادي انتخاب روش زندگي، بخشندگي و تصوّر فساد، سه تحليل پيشنهاد شده است كه عبارت‌اند از تحليل فرهنگي تاريخي، تحليل بر مبناي گفتمان سياسي حاكم و تحليل بر اساس جوّ رسانه‌اي. نتيجة اين مطالعه اينست كه براي فائق آمدن بر بحران عدم احساس خوشبختي در ايران، لازم است در سياست‌هاي فرهنگي بازنگري شود، گفتمان سياسي كشور به سمت يك گفتمان ملايم و همدلانه با فضاي باز براي رقابت سالم سياسي سوق داده شود و انحصار رسانه‌اي برداشته شود تا گروه‌هاي مختلف نخبگان ايراني بتوانند فضاي رسانه‌اي حرفه‌اي را در جهت منافع ملّي براي اقناع افكار عمومي به كار گيرند.