زيست‌جهان؛ هوسرل و بازخواني معناي فلسفه و وظيفه فيلسوف مدرن

فلسفه نزد هوسرل علمي كلي، بنيادي و متقن درباره جهان است. او به دنبال تأسيس پديدارشناسي استعلايي به مثابه فلسفه اي كلي يا علمي متقن بود اما براي دست يافتن به چنين هدفي بايد امكان يك معرفت ابژكتيو درباره جهان را توضيح مي داد. هوسرل در كتاب بحران علوم اروپايي و پديدارشناسي استعلايي، معناي مدنظر خود از فلسفه و وظيفه فيلسوف را در زمينه نقد علم و فلسفه مدرن و در ارتباط با بحران هاي فرهنگ معاصر اروپايي مطرح كرده و مفهوم بديع زيست جهان را به عنوان ايده اي نو براي فلسفه به مثابه علم كلي معرفي مي كند. اين نوشتار در پي آن است كه ديدگاه هوسرل درباره نسبت فلسفه با بحران هاي فرهنگ معاصر اروپايي را مورد ملاحظه قرار داده و به اين پرسش توجه كند كه آيا ايده زيست جهان قادر است پديدارشناسي استعلايي هوسرل را به عنوان فلسفه اي بنيادين و علمي كلي معرفي كند يا نه. در اين جهت مسئله امكان ابژكتيويته جهان يا به عبارت دقيق تر يك جهان بيناسوژه اي مورد توجه قرار مي گيرد كه در فلسفه متأخر هوسرل به صورتي مبسوط تر و نوآورانه تر مطرح شده است.