تاريخ صدر اسلام و عرب‌گرايي در جريان ملي‌گراي مصر از 1918 تا 1970م.

ناسيوناليسم به ‌عنوان پديده‌اي مدرن وارد جهان اسلام شد. گرايش به ملي‌گرايي كه خود يكي از عوامل تضعيف امپراتوري عثماني بود، پس از پاره پاره شدن گسترۀ امپراتوري، به‌ويژه در شكل ملي‌گرايي عربي تشديد شد. عرب‌ها براي پررنگ كردن اين موضوع به عنصر تاريخ و زبان عربي توجه كردند. آنان با مدّ نظر قرار دادن تاريخ صدر اسلام كه مي‌توان آن را مهم‌ترين مقطع تاريخ اسلام در نظر گرفت، زمينه را براي گرايش حداكثري عرب‌ها به پان‌عربيسم يا ناسيوناليسم عربي فراهم ساختند. ناسيوناليسم اسلام‌گرا نيز وجه ديگري از ناسيوناليسم عربي بود كه البته آن نيز در تقابل با استعمار ايجاد شده بود. مفهومي مدرن از غرب وارد جهان اسلام شده بود كه بايست با بافت جديد سازگاري مي‌يافت. از اين رو، انديشمندان مصري تلاش كردند با بررسي ميراث اسلام و تاريخ صدر اسلام، بستري را براي انديشه‌ورزي دربارۀ ناسيوناليسم فراهم سازند. نگارندۀ اين پژوهش در پي آن است كه با بررسي تاريخي، نوع مواجهه جريان ملي‌گراي مصر را با تاريخ صدر اسلام نشان دهد.