الگوهاي معيشتي ساسانيان در شهرستان دره‌شهر با استناد به متون تاريخي و جغرافيايي و شواهد باستان‌شناختي

در روند بازسازي الگوهاي معيشتي ساكنان گذشتۀ مناطق مختلف ايران، تطبيق محتواي متون تاريخي و جغرافيايي با شواهد باستان شناختي، بسيار راهگشا خواهد بود. شهرستان دره شهر از توابع استان ايلام، از جمله مناطقي است كه بيشترين دورۀ استقراري به لحاظ تراكم آثار در آن مربوط به دورۀ ساساني (117 اثر) است. در اين پژوهش برآنيم با تلفيق و تطبيق شواهد باستان شناختي و اطلاعات محيطي با محتواي متون جغرافيايي، الگو يا الگوهاي معيشتي ساكنان ساساني شهرستان دره شهر را استنباط و ارائه كنيم. با استناد به شواهد باستان شناختي، برآيند پژوهش نشان مي دهد كه در دورۀ ساساني مهم‌‎ترين الگوهاي معيشتي متناسب با جغرافياي طبيعي منطقه، ابتدا كشاورزي آبي و سپس كشاورزي ديم و دامداري (كوچ‌روي عمودي) بوده است. در نتيجه، ميان نتايج تحليل داده هاي باستان شناختي و محتواي متون تاريخي و جغرافيايي در بحث كشاورزي اين منطقه (فراواني آب و حاصلخيزي خاك) همخواني نزديكي وجود دارد. علاوه بر اين، با استناد به مطالعات قوم باستان شناسي، در اين دوران در بخش كشاورزيِ آبي استفاده از كانال و براي مناطق ديم استفاده از تراس هاي سنگي رايج بوده است. اين پژوهش به لحاظ ماهيت و روش از نوع تحقيقات تاريخي و توصيفي تحليلي و اطلاعات آن براساس مطالعات ميداني و كتابخانه اي گردآوري شده است.