مدل يابي علائم جسماني بر پايه متغيرهاي سازماني تنش زا با ميانجي گري ويژگي هاي شخصيتي در افسران پليس

Modeling Physical Symptoms Based on Stressful Organizational Variables with the Mediation of Personality Traits in Police Officers

اين پژوهش با هدف تعيين برازش مدل ساختاري رابطه علايم جسماني با متغيرهاي سازماني تنش زا با ميانجي گري ويژگي هاي شخصيتي در گروه افسران پليس صورت گرفته است. روش جامعه آماري پژوهش كليه افسران پليس مرد (غيركارمند) شهر تهران با حداقل سه سال سابقه خدمتي در سال 1398 بودند كه تعداد 300 نفر به روش نمونه گيري خوشه اي انتخاب شدند. ابزارهاي مورد استفاده پرسشنامه غربال گري براي علايم جسماني، فرم كوتاه مقياس استرس پليس ايران، فرم كوتاه پرسشنامه شخصيتي نيو و مصاحبه ساختاريافته باليني براي ارزيابي اختلال هاي DSM-5 (SCID-5) بودند كه از اعتبار و پايايي مناسبي برخوردارند. داده هاي حاصل با استفاده از روش معادلات ساختاري مورد تجزيه وتحليل قرار گرفته اند. نتايج نتايج حاصل از مدل يابي معادلات ساختاري، نقش ميانجي گري ويژگي هاي شخصيتي را در رابطه بين متغيرهاي سازماني تنش زا و علايم جسماني تاييد كردند و ويژگي هاي شخصيتي برون گرايي، وظيفه شناسي و توافق پذيري در رابطه بين شخصيت و علايم جسماني تاثيرگذار است. همچنين رابطه بين ويژگي هاي شخصيتي روان رنجوري، توافق پذيري، وظيفه شناسي و گشودگي در برابر تجربه با متغيرهاي سازماني تنش زا و همچنين رابطه بين ويژگي هاي شخصيتي روان رنجوري و گشودگي نسبت به تجربه با علايم جسمي معني دار نبود. متغيرهاي سازماني غيرماموريتي بيشترين تاثير را بر علايم جسماني دارا بودند. بحث اگر افسران پليس داراي ويژگي هاي شخصيتي برون گرايي، وظيفه شناسي و توافق پذيري بالا و روان رنجوري پايين باشند، در برابر رويدادهاي زندگي پاسخ هاي خود را متناسب با موقعيت تنش زا تطبيق مي دهند و ازطريق آن، هيجان هاي ناشي از متغيرهاي سازماني تنش زا را به منظور ارايه پاسخ هاي متناسب با مطالبات محيطي و كنترل تنش ها و استرس ها تنظيم كرده و موجب سازش يافتگي روان شناختي با نيازها، تنش ها و الزامات زندگي مي شوند.

Introduction: The aim of this study was to determine the fit of the structural model of the relationship between physical symptoms and stressful organizational variables mediated by personality traits in a group of police officers. Method: The statistical population of this study included all the male police officers in Tehran with at least three years of service in 2019, from among whom 300 people were selected using the cluster sampling method. The data collection instruments were a screening questionnaire for physical symptoms, the short form of the Iranian Police Stress Scale, the short form of the NEO Personality Questionnaire and a structured clinical interview to assess DSM-5 (SCID-5) disorders, which had acceptable validity and reliability indices. The obtained data were analyzed using structural equation method. Results: The results of the structural equation modeling confirmed the mediating role of personality traits in the relationship between stressful organizational variables and physical symptoms, and the personality traits of extraversion, dutifulness and agreeability are effective in the relationship between personality and physical symptoms. Also, the relationship between the personality traits of neuroticism, agreeability, dutifulness and openness to experience with stressful organizational variables and also the relationship between the personality traits of neuroticism and openness to experience with physical symptoms were not significant. Non-mission organizational variables had the greatest impact on physical symptoms. Discussion: If police officers have high rates of extroversion, dutifulness and agreeability, and low neuroticism, they will adapt their responses to life events according to the stressful situations. Accordingly, they will regulate the emotions resulting from stressful organizational variables in order to provide appropriate responses to environmental demands and control tensions and stresses, and create psychological adaptation to the needs, stresses and requirements of life.