اثربخشي درمان مبتني بر بهبود كيفيت زندگي بر عملكرد و كيفيت زندگي خانواده آزادگان

The Impact of Treatment Based on Improving Quality of Life on the Performance and Quality of Life of the Families of Azadeqn

عملكرد خانواده يكي از شاخص هاي مهم تضمين كننده كيفيت زندگي و سلامت رواني خانواده و اعضاي آن است. پژوهش حاضر با هدف اثربخشي درمان مبتني بر بهبود كيفيت زندگي بر عملكرد وكيفيت زندگي خانواده آزادگان انجام شد. روش اين پژوهش نيمه تجربي، با طرح پيش آزمون پس آزمون و پيگيري (دوماهه) باگروه كنترل كه درسال 1395 انجام شد، 30 نفر از آزادگان شهرستان ديواندره، استان كردستان به روش نمونه گيري تصادفي ساده انتخاب و به صورت تصادفي به دو گروه آزمايش و كنترل (هر گروه 15 نفر) تقسيم شدند. گروه آزمايش، برنامه مداخله و درمان را به مدت 8 جلسه و هرجلسه 80 دقيقه دريافت كرد. ولي گروه كنترل مداخلهاي دريافت نكرد. براي جمع آوري داده ها، پرسشنامه كيفيت زندگي سازمان جهاني بهداشت (WHOQOL) و پرسشنامه عملكرد خانواده (FAD) مورد استفاده قرارگرفت. تجزيه وتحليل داده ها با استفاده از نرم افزار (SPSS-18) و آزمون تحليل كواريانس چندمتغيره وتحليل كواريانس يك راهه انجام شد. نتايج يافته ها نشان داد كه ميانگين كيفيت زندگي و عملكرد خانواده آزادگان درگروه آزمايش نسبت به گروه كنترل در پس آزمون و آزمون پيگيري بيشتر بود و تفاوت معني داري وجود دارد (p <0/01) و اين افزايش در مرحله پيگيري نيز حفظ شده است. بحث: درمان مبتني بر بهبود كيفيت زندگي مي تواند بر ارتقا و بهبودي كيفيت زندگي و عملكرد خانواده آزادگان تاثيري باثبات و پايدار داشته باشد و جهت افزايش عملكرد خانواده و كيفيت زندگي آزادگان مورد استفاده قرارگيرد.

Introduction: Family performance is one of the important indicators guaranteeing the quality of life and mental health of the family and its members. This study was aimed at evaluating the impact of treatment based on improving the quality of life on the performance and quality of life of the families of azadeqns (released prisoners of war). Method: This quasi-experimental study, with a pretest-posttest and follow-up design (two months) and a control group, was conducted in 2017. A group of 30 released prisoners of war was selected from Divandereh, Kurdistan Province in Iran using the simple random sampling method, and they were randomly divided into experimental and control groups (each including 15 people). The experimental group received the intervention and treatment for 8 eighty-minute sessions, but the control group did not receive any intervention. The WHO Quality of Life Questionnaire (WHOQOLQ) and the Family Assessment Device (FAD) were used to collect data. Data analysis was performed using SPSS-18 software, multivariate analysis of covariance and one-way analysis of covariance. Results: The findings revealed that the mean quality of life and family performance of the released prisoners of war in the experimental group was higher than that of the control group in the posttest and follow-up test. The difference was significant (p<0.01), and this increase was maintained in the follow-up phase. Conclusion: Treatment based on improving the quality of life can have a stable and lasting effect on improving the quality of life and family performance of the released prisoners of war and can be used to improve their family performance and quality of life.