بررسي انتقادي نظريه تفكيك مقام گردآوري از مقام داوري در باب متدولوژي فلسفه ملاصدرا

در ميان ديدگاه هاي مختلف پيرامون روش شناسي فلسفه ملاصدرا، باورمندان به نظريه تفكيك مقام گردآوري از مقام داوري بر اين عقيده اند كه ملاصدرا صرفاً در مقام گردآوري از كشف و نقل استفاده كرده است. پژوهش حاضر بيانگر اين است كه آنچه مدعيان اين ديدگاه معتقدند قابل خدشه و ناپذيرفتني است. چرا كه ملاصدرا علاوه بر اينكه در مقام داوري نيز از كشف و نقل بهره برده است، در مسير داوري و ارزش گذاري مسائل فلسفي، رويكردهايي دارد كه بر اساس آن مي توان مدعاي نظريه پردازان ديدگاه مورد اشاره را مورد چالش قرار داد. در ميان اين رويكردها، مي توان از تلاش براي آشتي ميان ديدگاه هاي متفاوت و متعارض(روش تلمودي)، ارائه مبناگرايي نوين و رجحان قطعيت وحياني بر قطعيت عقلاني و نيز ظهور مكتب تفكيك به عنوان واكنش به روش صدرالمتألهين در مقام داوري را نام برد. طرح اين مباحث علاوه بر اينكه به مثابه نقض ديدگاه طرفداران تفكيك مقام گردآوري از مقام داوري محسوب مي شود، از منظر روش شناختي نيز نقص محسوب مي شود.