تحليل عوامل موثر بر ابعاد توسعه پايدار كشاورزي در استان خراسان رضوي؛ كاربرد معادلات رگرسيون به‌ظاهر نامرتبط

توسعه پايدار كشاورزي، مفهوم چندبعدي است كه در طول زمان اهميت بسيار پيدا كرده است. از اين رو، شناسايي عوامل تأثيرگذار بر هر يك از ابعاد كشاورزي پايدار براي برنامه‌ريزي مناسب، لازم و ضروري است. در اين مقاله، تلاش شده است تا عوامل مؤثر بر ابعاد چهارگانه توسعه پايدار كشاورزي در استان خراسان رضوي با استفاده از معادلات رگرسيون به‌ظاهر نامرتبط  (SURE)و بهره‎گيري از يك نمونه 398 نفري از كشاورزان، كه به روش خوشه‌اي دومرحله‌اي تصادفي انتخاب‌شده است؛ با استفاده از اطلاعات حاصل از تكميل پرسشنامه در سال 1398، موردبررسي قرار گيرد. نتايج نشان داد ميانگين شاخص‌هاي پايداري اجتماعي 0.55، پايداري زيست‌محيطي 0.47، پايداري اقتصادي 0.41، و پايداري سياسي 0.32 است. همچنين، متغيرهاي شركت در كلاس‌هاي آموزشي، علاقه‎مندي به كار كشاورزي و رضايت شغلي رابطه معناداري با مؤلفه‌هاي پايداري كشاورزي دارد. متغير عضويت در تعاوني با مؤلفه پايداري سياسي، مالكيت اراضي با مؤلفه اجتماعي و سياسي و يكپارچگي اراضي نيز با مؤلفه اقتصادي پايداري رابطه آماري معنادار دارند. بر اين اساس، پيشنهاد مي‌شود آموزش‎هاي ترويجي در حوزه كشاورزي پايدار در قالب نهضت گونه توسعه يابد و با توجه به اولويت پايداري مديريتي، سرمايه‌گذاري در زيرساخت‌هاي كشاورزي، بهبود روش‎هاي تصميم سازي و تصميم‌گيري، توسعه و تقويت تشكل‌هاي كشاورزي، تدوين قوانين حمايتي و توسعه اشتغال پايدار در دستور كار جدي متوليان امر قرار گيرد. علاوه بر آن، تدوين نظام مناسب بازاريابي و بازاررساني با هدف جلوگيري از ضايعات و كاهش هزينه‌هاي توليد موجبات تضمين پايداري درآمد كشاورزان را فراهم مي‌كند.