تبيين‌‌كننده‌هاي تصميم‌گيري گندمكاران براي پذيرش ابزار مديريت ريسك محصول در استان ايلام

كشاورزي همواره با ريسك‌هاي بالاي توليد، بازار و مالي كه كشاورزان با آن روبرو هستند، شناخته مي‌شود. ابزارهايي براي مديريت ريسك محصول وجود دارد كه پذيرش آن بستگي به تصميم‌گيري كشاورزان و متقاعد شدن آنها دارد. هدف پژوهش حاضر، مطالعه تبيين‌كننده‌هاي تصميم‌گيري گندمكاران استان ايلام مبني بر پذيرش ابزار مديريت ريسك محصول بود. مطالعه از نوع كاربردي بوده، بر پايه يك پارادايم كمي مبتني بر روش تحقيق پيمايشي استوار شده است. داده‌هاي مورد نياز مطالعه از طريق انجام مصاحبه با 150 كشاورز و تكميل پرسشنامه محقق‌ساخته جمع‌آوري گرديد. نمونه‌‌گيري به شيوه تصادفي دو مرحله‌اي صورت گرفت و تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از مدل لاجيت (Logit) در محيط نرم‌افزار شازم (Shazam) انجام شد. نتايج پژوهش نشان داد كه متغيرهاي سطح زير كشت، سطح درآمد، سطح تحصيلات، كشاورزي به عنوان شغل اصلي، سابقه خسارت، آگاهي از بيمه و مزاياي آن، ميزان پرداخت وجه خسارت تأثير مثبت و معني‌داري بر احتمال پذيرش ابزار مديريت ريسك محصول از سوي كشاورزان دارد. در حالي‌كه زمان پرداخت وجه خسارت بر احتمال پذيرش ابزار مديريت ريسك، تأثير منفي و معني‌داري داشت. پيشنهاد مي‌گردد تدابيري جهت افزايش آگاهي كشاورزان از مزاياي بيمه محصول و كاهش مدت زمان پرداخت وجه خسارت از سوي مسئولين اتخاذ گردد.