تحليل اثر ناهمگوني نقش رهبري در كيفيت زندگي كاري كاركنان ترويج كشاورزي با استفاده از الگوريتم بخش‌بندي تركيب محدود (FIMIX)

پژوهش كاربردي حاضر، با هدف بررسي نقش رهبري در كيفيت زندگي كاري كاركنان صورت گرفت. جامعه آماري پژوهش را كاركنان ترويج سازمان جهاد كشاورزي استان تهران، تشكيل دادند كه از بين آن‏ها، 51 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. پاسخگويان به روش نمونه‏گيري تصادفي ساده انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه‏اي بود كه روايي آن به شكل روايي صوري، روايي سازه و روايي تشخيصي تأييد و پايايي آن به كمك محاسبه ضرايب آلفاي كرونباخ و تتاي ترتيبي بررسي شد كه ضرايب نشان از پايايي ابزار داشت. روش غالب آماري، مدل‌سازي حداقل مربعات جزيي بود كه با محاسبه ضرايب آن و با استفاده از الگوريتم بخش‌بندي تركيب محدود، كلاس‏هاي ناهمگوني نامشهود در بافت داده‏هاي پژوهش اكتشاف و با تطبيق نتايج حاصل از بخش‌بندي تركيب محدود با طبقه‏بندي بر مبناي مقياس LMX مشخص شد كه معماري فضاي كنش رهبرعضو در سازمان ترويج از يك معماري دولايه پيروي مي‏كند. نتايج پژوهش بيانگر آن است كه در فضاي كنش رهبري در سازمان ترويج، كاركناني كه در فضاي برون‏گروهي قرار مي‏گيرند، داراي كيفيت زندگي كاري بسيار نامطلوبي بوده و احتمال قرارگيري در شرايط فرسودگي شغلي را دارند. از اين‏رو، به نظر مي‏رسد مطالعه معماري فضاي رهبري سازماني در سازمان ترويج، گام مهمي در بهبود امور مديريت منابع انساني باشد. نظر به اينكه موضوع رهبري در ترويج كشاورزي از اهميت بسيار بالايي براي تحريك تغيير اجتماعي برخوردار است، بهبود فضاي رهبري سازماني آن مي‏تواند تاثير مهمي بر آمادگي نظام اجتماعي براي تغيير داشته باشد. با تلفيق نتايج اين پژوهش با تئوري رهبري اقتضايي و رهبري تحول‏آفرين مي‏توان به يك مدل جامع رهبري از نقطه نظر تعيين فضاي مطلوب كنش رهبر- عضو و كاهش تعارضات سازماني دست يافت.