تأثير مؤلفه‌هاي سرمايه اجتماعي بر عملكرد تشكل‌هاي آب‌بران در استان لرستان با نقش ميانجي مشاركت

هدف اين تحقيق بررسي تأثيرگذاري سرمايه اجتماعي بر عملكرد تشكل‌هاي آب‌بران استان لرستان مي‌باشد كه از لحاظ هدف كاربردي بوده و از طريق پيمايش اطلاعات مورد نظر كسب ‌شده است. جامعه آماري را كليه كشاورزان عضو تشكل‌هاي آب‌بران در سطح استان لرستان (1978=N) تشكيل مي‌دهند و حجم نمونه با استفاده از فرمول كوكران 265 نفر تعيين شد. ابزار تحقيق يك پرسشنامه بوده است كه به سنجش عملكرد تشكل‌ها، مشاركت كشاورزان و نيز سرمايه اجتماعي (در سطح خرد و با بررسي ابعاد ساختار و شناخت در اين سطح) پرداخته است. نتايج اين تحقيق نشان داد كه عملكرد اين تشكل‌ها در مواردي نظير كاهش مجادلات و توزيع عادلانه در خصوص توزيع آب و نيز امنيت براي تحويل گرفتن به‌ موقع آب موردنياز موفق عمل نموده است. همچنين، مشخص‌شده است كه مؤلفه ارزش در بعد شناخت، داراي كمترين تأثير و مؤلفه همكاري در تصميم‌گيري در بعد ساختار، داراي بيشترين تأثير بر ميزان مشاركت اعضاي اين تشكل‌ها بوده است. ساير نتايج نشان داد كه مشاركت كشاورزان كه متأثر از ابعاد شناخت و ساختار سرمايه اجتماعي هست به‌طور مستقيم سهم به‌سزايي در تحت تأثير قرار دادن عملكرد تشكل‌ها دارد و مؤلفه‌هاي مذكور توانسته‌اند جمعاً 76/2 درصد از واريانس اين متغير وابسته (عملكرد) را تبيين كنند.