بررسي تأثير كيفيت گزارشگري مالي بر رابطه بين توانايي مديريت و ريسك سقوط آتي قيمت سهام

هدف پژوهش حاضر بررسي تأثير كيفيت گزارشگري مالي بر رابطه بين توانايي مديريت و ريسك سقوط آتي قيمت سهام است. جامعه آماري پژوهش را 109 شركت پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طي سال هاي 1387 تا 1393 تشكيل مي دهد. سنجه توانايي مديريت، بخشي از كارايي شركت است كه تحت تأثير عوامل ذاتي شركت قرار نمي گيرد. به منظور محاسبه و تحليل اطلاعات توانايي مديران از مدل ارائه شده توسط ديمرجان و همكاران [12][13] استفاده شده است. همچنين كيفيت اقلام تعهدي مورد نظر در اين پژوهش (به عنوان شاخص كيفيت گزارشگري مالي) براي هر شركت - سال با استفاده از داده هاي حسابداري براي يك دوره پنج ساله و با به كارگيري رگرسيون غلتان اندازه گيري شده است. به منظور دستيابي به اهداف پژوهش دو فرضيه تدوين و براي آزمون آنها از روش هاي آماري رگرسيون لجستيك و چند متغيره و الگوي تحليلي پوششي داده ها به كار رفته است. نتايج حاصل از آزمون فرضيه اول پژوهش نشان داد كه توانايي مديريت تأثير مثبت معناداري بر ريسك سقوط آتي قيمت سهام دارد. اين نتيجه گيري با اين فرض كه مديران در چارچوب انگيزه هاي نمايندگي با احتكار اخبار بد موجب ايجاد حصار اطلاعاتي، حباب قيمتي و در نهايت سقوط قيمت سهام مي شوند در يك راستاست. علاوه بر اين نتايج حاصل از آزمون فرضيه دوم پژوهش نشان داد كه كيفيت گزارشگري مالي تأثير منفي معناداري بر رابطه بين توانايي مديريت و ريسك سقوط آتي قيمت سهام دارد. بنابراين، مي توان نتيجه گرفت كيفيت گزارشگري مالي بالا مي تواند آثار منفي توانايي مديريت بر ريسك سقوط قيمت سهام را كاهش دهد.