بررسي شيوع و شناسايي مرفومتريك و مولكولي ديكروسليوم دنتدريتيكوم در نشخواركنندگان كشتار شده در كشتارگاه اسلام آباد غرب

هدف از انجام مطالعه كنوني بررسي شيوع و شناسايي مرفومتريك و مولكولي ديكروسليوم دنتدريتيكوم در گاو، گوسفند و بزهاي كشتار شده در كشتارگاه صنعتي شهر اسلام آباد غرب (كرمانشاه) طي سال‌هاي 1394 تا 1396بود. به منظور تعيين شيوع و شدت آلودگي به انگل مذكور، در مجموع 2160 راس گاو، 4320 راس گوسفند و 3240 راس بز از هر دو جنس نر و ماده به نسبت مساوي و به شكل كاملا تصادفي طي مدت 3 سال نمونه‌برداري شدند. خصوصيات مرفولوژيك و مرفومتريك انگل با استفاده از ميكروسكوپ نوري مطالعه شد. سپس جهت تاييد تشخيص، از هر ميزبــان،20 كرم بالغ ديكروســليوم بــا ويژگي‌هــاي متفــاوت مرفولوژيــك و مرفومتريك و در مجموع60 نمونه براي اســتخراج DNA انتخاب گرديــد و ناحيه‌اي از ژن هدف NAD1 با استفاده از واكنش زنجيره پلي‌مراز (PCR) تكثير گرديد. طبق نتايج به دست آمده، شيوع آلودگي در گوسفند (10.20%، 4.85% و 7.01% به ترتيب سال) همواره بيشتر از گاو (3.05%، 1.80% و 2.22% به ترتيب سال) بود. همچنين بيشترين ميزان آلودگي در فصل پاييز مشاهده شد. آناليز دو به دوي توالي‌هاي به دست آمده براي هر 3 ميزبان و همچنين مقايسه با موارد ثبت شده در بانك جهاني ژن، نشان دهنده مشابهت ژنتيكي ايزوله‌ها، بين 97 تا 99 درصد بود و به اين ترتيب ديكروسليوم دندريتيكوم تنها گونه آلوده‌كننده جنس ديكروســليوم دربين نشــخواركنندگان شهرستان اسلام آباد تعيين گرديد. با توجه به شيوع نسبتا زياد آلودگي در دام‌هاي منطقه و توان بالقوه سرايت انگل به انسان، اقدامات پيشگيرانه و بهداشتي شديدتري بايد اتخاذ گردد.