تاثير تغذيه‌ي لاكتوفرين و پروبيوتيك بر وضعيت سلامت و كاهش آلودگي به باكتري اشرشياكلاي در بره‌هاي شيرخوار نژاد قزل

مواد غذايي حاصل از فرآورده‌هاي حيواني به دليل امكان انتقال عوامل بيماري‌زاي ميكروبي و باقيمانده داروهاي آنتي‌بيوتيكي به بدن انسان مي‌توانند علاوه بر اختلال در سيستم ايمني و گوارش، باعث ايجاد مقاومت ميكروبي نيز شوند. به‌منظور مطالعه اثر تغذيه‌ي سطوح مختلف پروبيوتيك و لاكتوفرين بر وضعيت سلامت و ميزان آلودگي به باكتري اشرشياكلاي در بره‌هاي شيرخوار نژاد قزل، تعداد 36 بره نر در قالب طرح كاملاً تصادفي با آرايش فاكتوريل دو در سه ، به شش گروه تيماري اختصاص يافتند. طي دوره 56 روزه‌ي آزمايش، بره‌ها با تيمارهاي آزمايشي كه شامل دو سطح پروبيوتيك (صفر و يك گرم به ازاي هر رأس در روز) و سه سطح لاكتوفرين (صفر، 0.25 و 0.50 گرم به ازاي هر رأس در روز) بود، به‌صورت انفرادي تغذيه شدند. نتايج نشان داد كه با وجود عدم تفاوت معني‌دار بين نمره قوام مدفوع و دماي بدن، استفاده همزمان پروبيوتيك و لاكتوفرين، تعداد روزهاي تحت درمان را در گروه‌هاي آزمايشي نسبت به گروه شاهد كاهش داد (P 0.05). افزون بر اين، برهمكنش بين سطوح مختلف پروبيوتيك و لاكتوفرين باعث كاهش دفع باكتري اشرشياكلاي از مدفوع شد (P 0.05). تغذيه‌ي لاكتوفرين باعث افزايش خطي غلظت پلاسمايي آهن نسبت به گروه شاهد شد، به‌طوري كه بالاترين سطح لاكتوفرين، بيشترين افزايش غلظت آهن را به‌دنبال داشت (P 0.05). به‌طور كلي، يافته‌هاي اين پژوهش نشان داد كه تغذيه‌ي پروبيوتيك و لاكتوفرين، وضعيت سلامت را در بره‌هاي شيرخوار بهبود بخشيدند، با اين‌حال تغذيه‌ي همزمان اين دو تركيب، اثر مثبت بيشتري را در كاهش تعداد روزهاي تحت درمان به‌دنبال داشت.