تأثير سلنيوم بر صفات كمي وكيفي، انباشت سلنيوم وكاهش تجمع نيترات در غده سيب زميني (Solanum tuberosum L.)

مصرف بي رويه كودهاي نيتروژنه در كشور باعث افزايش ميزان نيتروژن خاك و افزايش تجمع نيترات در محصولات كشاورزي شده است. از سوي ديگر يكي از مهمترين مشكلات خاكهاي ايران كمبود سلنيوم است. از اين رو جهت غني سازي سلنيوم در سيب زميني و ممانعت از تجمع نيترات در غده آن و همچنين افزايش عملكرد سيب زميني اين آزمايش به صورت اسپليت پلات  در قالب طرح پايه بلوكهاي كامل تصادفي در سه تكرار در سالهاي 95 و 96 در دو فصل كشت در جيرفت به مرحله اجرا رسيد، كه در آن تيمار كود نيتروژنه در دو سطح نيتروژن معمول منطقه (150 كيلوگرم نيتروژن خالص در هكتار) و نيتروژن زيادي (300 كيلو گرم نيتروژن خالص در هكتار) ، و تيمار سلنيوم از منبع سديم سلنات (Na2SeO4)  در چهار سطح 0، 50، 100 و150 ميلي گرم در ليتر در دو فصل كشت بصورت محلولپاشي مورد برسي قرار گرفت. در پايان مشخص شد كه افزايش نيتروژن باعث افزايش صفات كمي ‏و كاهش كيفيت غده سيب زميني (افزايش ميزان نيترات غده و كاهش ميزان اسيدهاي آمينه) مي‌شود. در حاليكه سلنيوم ضمن افزايش صفات كمي‏ ، صفات كيفي را نيز بهبود بخشيد و باعث افزايش انباشت سلنيوم (7 و 3 برابر به ترتيب در شرايط نيتروژن نرمال و نيتروژن زيادي) و كاهش تجمع نيترات در غده سيب زميني شد. كمترين ميزان تجمع نيترات و بيشترين ميزان تجمع سلنيوم از تيمار سلنيوم 150 ميلي گرم در ليتر حاصل شد.