بررسي اثر تنش كم‌آبي و تراكم بوته بر عملكرد و اجزاي عملكرد گلرنگ (.Carthamus tinctorius L) در جنوب كرمان

به منظور بررسي اثر تراكم بوته و تنش كم آبي بر عملكرد و اجزايي عملكرد گلرنگ رقم محلي اصفهان آزمايشي به صورت كرت‌هاي نواري (استريپ پلات) در قالب طرح پايه بلوك‌هاي كامل تصادفي در سه تكرار در سال زراعي 92-1391 در اراضي مركز تحقيقات و آموزش كشاورزي جيرفت اجرا شد. عامل‌هاي آزمايش شامل تنش كم آبي به عنوان عامل عمودي در چهار سطح ‌آبياري كامل (شاهد)، قطع آبياري در مرحله ظهور تكمه‌دهي، قطع آبياري در مرحله 50 درصد گلدهي و قطع آبياري در مرحله دانه‌بندي بود و تراكم بوته به عنوان عامل افقي در چهار سطح شامل تراكم 30، 35، 40 و 45 بوته در هر مترمربع بود. نتايج نشان داد كه اثر تنش كم آبي و تراكم بوته بر عملكرد و اجزايي عملكرد دانه معني دار بود. به طوري كه با كاربرد تنش كم آبي ارتفاع بوته، وزن هزار دانه، تعداد طبق، دانه در طبق، عملكرد دانه و مقدار روغن به طور معني دار كاهش يافت. قطع آبياري در مرحله ظهور تكمه‌دهي و دانه‌بندي به ترتيب بيشترين و كمترين تاثير در كاهش عملكرد دانه و روغن داشتند. بيشترين عملكرد دانه و روغن در شرايط تنش كم آبي از تيمار قطع آبياري در زمان دانه‌بندي با تراكم 40 بوته در متر مربع به ترتيب 2852 و 884 كيلوگرم در هكتار بدست آمد. در مقابل كمترين مقدار عملكرد دانه و روغن از تيمار قطع آبياري در زمان ظهور تكمه‌دهي با تراكم 45 بوته در متر مربع به ترتيب 718 و 204 كيلوگرم در هكتار حاصل شد. همچنين، بيشترين عملكرد دانه و روغن در شرايط بدون تنش (شاهد) با تراكم 40 بوته در متر مربع به ترتيب با مقادير 4101 و 1239 كيلوگرم در هكتار بود.