بررسي اثر محلول‏ پاشي آهن، روي و منگنز بر صفات مرفولوژيك و زراعي گندم نان (رقم چمران) تحت رژيم هاي مختلف آبياري

به ‏منظور بررسي اثر محلول‏ پاشي عناصر آهن، روي و منگنز بر صفات مرفولوژيك و زراعي گندم نان (رقم چمران) تحت رژيم آبياري، آزمايشي به‏ صورت كرت‏ هاي خرد شده با چهار تكرار در سال زراعي 1396-1395 در شهرستان رامهرمز اجرا گرديد. عوامل آزمايشي شامل رژيم آبياري در دو سطح آبياري كامل (عدم تنش آبي) و قطع آبياري از آغاز مرحله پنجه ‏زني تا رسيدگي فيزيولوژيك (تنش آبي) به ‏عنوان عامل اصلي و محلول ‏پاشي عناصر ريزمغذي در شش سطح عدم محلول‏ پاشي (شاهد)، محلول‏ پاشي با آب، آهن، روي، منگنز و آهن + روي + منگنز (هر كدام سه ليتر در هكتار) در سه مرتبه و در مراحل‏ پنجه ‏زني، ساقه رفتن و گرده ‏افشاني به ‏عنوان عامل فرعي بودند. نتايج نشان داد، تنش آبي صفات طول پدانكل (26.62 درصد)، طول سنبله (12.87 درصد)، ارتفاع بوته (22.91 درصد)، تعداد پنجه در متر مربع (29.21 درصد)، تعداد سنبله در متر مربع (26.85 درصد)، تعداد دانه در سنبله (13.43 درصد)، وزن هزار دانه (17.37 درصد) و عملكرد دانه (46.10 درصد) را به ‏طور معني ‏داري (p 0.01) كاهش داد. بااين‌وجود، كاربرد مجزا و تلفيقي آهن، روي و منگنز صفات اندازه‏ گيري شده را به ‏طور متوسط 15.20، 7.72، 7.32، 25.18، 23.24، 8.84، 8.76 و 32.63 درصد تحت تنش آبي به‏ ترتيب افزايش دادند. در اين ميان، كاربرد محلول‏ پاشي روي بيشترين اثر را در كاهش آسيب ناشي از تنش آبي بر صفات مورداندازه‌گيري نشان داد. به‌طوركلي، استفاده از عناصر ريزمغذي به ‏ويژه روي به ‏صورت محلول ‏پاشي مي‏تواند اثرات زيان‏بار ناشي از تنش آبي را كاهش و موجب بهبود صفات مورفولوژيك و زراعي گندم نان در منطقه رامهرمز شود.