پهنه‌بندي آسيب‌پذيري لرزه‌اي با استفاده از مدل WASPAS و سيستم اطلاعات جغرافيايي (مطالعۀ موردي: شهر اروميه)

زلزله از جمله مخاطراتي است كه به دليل ماهيت غيرمنتظره‌اش، خسارت‌هاي جاني و مالي فراواني بر جاي مي‌گذارد. هر چند براي پيشگيري از وقوع زلزله راهي وجود ندارد ولي مي‌توان با راهكارهايي همچون پهنه‌بندي و شناسايي مناطق آسيب‌پذير، خسارت‌هاي ناشي از  آن را تا حدّي كاهش داد. هدف اين پژوهش تهيه نقشه پهنه‌بندي آسيب‌پذيري شهر اروميه در برابر زلزله مي‌باشد. براي اين منظور، معيارهاي مؤثر شناسايي و اهميت نسبي آنها با استفاده از روش تحليل سلسله مراتبي، مشخص شدند. پهنه‌بندي با استفاده از روش تلفيقي جمع و ضرب وزني (WASPAS)، به‌عنوان يكي از روش هاي جديد تصميم‌گيري چند‌معياره، در محيط سيستم اطلاعات جغرافيايي انجام گرديد. كل شهر اروميه از نظر آسيب‌‌پذيري در برابر زلزله به پنج كلاس كلي آسيب‌پذيري بسيار بالا، آسيب‌پذيري بالا، آسيب‌پذيري متوسط، آسيب‌پذيري پايين و آسيب‌پذيري بسيار پايين تقسيم گرديد. مناطق با آسيب‌پذيري بسيار بالا، حدود 21 درصد از كل منطقه را پوشش مي‌دهند. مقايسه نتايج به‌دست‌آمده از روش WASPAS با روش متداول جمع وزني(WS) نشان مي‌دهد كه در روشWASPAS، مناطق بيشتري به‌عنوان مناطق با آسيب‌پذيري بسيار بالا شناسايي شده‌اند.