مقايسه اثربخشي درمان مبتني بر كيفيت زندگي و درمان مبتني بر تنظيم هيجان بر بهزيستي روان‌شناختي بيماران مبتلابه ديابت نوع دو

Effectiveness of Quality-based Therapy and Emotion-based Therapy in Psychological well-being of Patients with Type 2 diabetes

پژوهش حاضر با هدف مقايسه اثربخشي درمان مبتني بر كيفيت زندگي و درمان مبتني بر تنظيم هيجان بر بهزيستي روان‌شناختي بيماران مبتلا به ديابت نوع دو انجام شد. پژوهش حاضر از نوع نيمه آزمايشي بود كه به صورت پيش‌آزمون، پس‌آزمون و پيگيري با دو گروه آزمايش و يك گروه كنترل اجرا شد. جامعه آماري اين پژوهش شامل تمامي مبتلايان به ديابت نوع دو شهر دبي كه در بهار و تابستان 1397 جهت طي كردن مراحل درماني به بيمارستان ايراني شهر دبي مراجعه كرده بودند. در زمينه اهداف پژوهش، 45 نفر از بيماران به‌ صورت در دسترس انتخاب و به‌ صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و يك گروه كنترل (هر كدام 15 نفر) قرار گرفتند. برنامه مداخله‌اي گروه‌هاي آزمايش در 8 جلسه 120 دقيقه‌اي انجام شد. گروه كنترل در اين مدت مداخله‌اي دريافت نكرد. براي جمع‌آوري داده‌ها از پرسش‌نامه‌ بهزيستي روان‌شناختي ريف (1980) و پرسشنامه سبك زندگي ارتقا دهنده سلامت واكر (1987) استفاده شد. داده‌ها با استفاده از تحليل كوواريانس تك متغيره (آنكوا) تجزيه و تحليل شد. يافته‌‌ها نشان دادند كه درمان مبتني بر كيفيت زندگي و درمان مبتني بر تنظيم هيجان بر بهزيستي روان‌شناختي بيماران مبتلا به ديابت نوع دو مؤثر است؛ اما از نظر ارجحيت، برتري درمان خاصي نسبت به ديگري در اين مطالعه ديده نشد.

The purpose of this study was to compare the effectiveness of treatment based in quality of life and treatment based on emotion regulation on psychological well-being of patients with type 2 diabetes. The present study was a semi-experimental study that was conducted in pre-test, post-test and follow- up with two experimental and one control groups. The study population included patients with type 2 diabetes in Dubai city during the spring and summer of 2019 referred to the Iranian hospital in the Dubai city. Therefore, 45 patients were selected randomly and randomly divided into two experimental and one control group (15 subjects in each group). The interventional program of the experimental groups was performed in 8 sessions of 120 minutes. The control group did not receive intervention during this period. Data were collected by Reef Psychological Well-Being (1980) and Walker Health Promoting Lifestyle Profile (1987). Data were analyzed using univariate Analysis of Covariance (ANCOVA). Findings showed that treatment based on quality of life and treatment based on adjustment of emotion had significant effects on psychological well-being of patients with type 2 diabetes. However, there was no significant difference was observed between these treatments