عنوان مقاله :
الگوي ساختاري روابط ذهن آگاهي، خودتعيين گري، شفقت به خود و ناگويي هيجاني در دانش آموزان دختر داراي سابقه خودزني
عنوان به زبان ديگر :
Structural Modelling of the Relationship between Mindfulness, Self-Determination, Self-Compassion and Alexithymia in Girl Students Engaged in Self-Injury
پديد آورندگان :
شاه سياه، نسيم دانشگاه اردكان - دانشكده علوم تربيتي و روانشناسي، اردكان، ايران , رضاپور ميرصالح، ياسر دانشگاه اردكان - دانشكده علوم تربيتي و روانشناسي - گروه مشاوره، اردكان، ايران , صافي، محمد هادي دانشگاه اردكان - دانشكده علوم تربيتي و روانشناسي - گروه مشاوره، اردكان، ايران
كليدواژه :
خود زني , خود تعيين گري , ذهن آگاهي , ناگويي هيجاني , شفقت به خود
چكيده فارسي :
اين پژوهش با هدف بررسي الگوي ساختاري روابط ذهن آگاهي، خودتعيينگري، شفقت به خود و ناگويي هيجاني در دانش آموزان داراي سابقه خودزني انجام شد. پژوهش حاضر، از نوع همبستگي بود كه به روش مدل يابي معادلات ساختاري انجام شد. جامعه اين پژوهش شامل كليه دانش آموزان دختر دوره متوسطه فولادشهر در سال 99-1398 بود. از بين جامعه، نمونهاي به اندازه 91 نفر با استفاده از روش نمونهگيري هدفمند انتخاب و به پرسشنامه هاي ذهنآگاهي فرايبورگ، شفقت به خود ريس و همكاران، خودتعيين گري ايلاردي، لئون، كسر و رايان و ناگويي هيجاني بگبي، پاركر و تيلور پاسخ دادند. دادهها با معادلات ساختاري با استفاده از نرمافزار PLS تحليل شدند. يافته ها نشان داد كه ذهن آگاهي بر شفقت به خود و خودتعيينگري تأثير مستقيم مثبت و بر ناگويي هيجاني تأثيرمستقيم منفي داشت (01/0>p ). خودتعيين گري نيز بر شفقت به خود تأثير مستقيم مثبت و بر ناگويي هيجاني تأثير مستقيم منفي داشت (01/0>p ). با اين وجود، بررسي روابط غيرمستقيم نشان داد كه ذهنآگاهي بطور غيرمستقيم ازطريق افزايش خودتعيينگري منجر به كاهش ناگويي هيجاني و افزايش شفقت به خود در نوجوانان دختر داراي سابقه خودزني مي شود (01/0>p ). بنابراين ميتوان نتيجه گرفت كه خودتعيينگري در رابطۀ بين ذهنآگاهي و شفقت خود و همچنين در رابطۀ بين ذهنآگاهي و ناگويي هيجاني در دانش آموزان داراي سابقه خودزني نقش ميانجي معنيدار دارد.
چكيده لاتين :
The aim of this study was to investigate the structural modeling of the relationship between mindfulness, self-determination, self-compassion and alexithymiaamong female students who engage in self-injury. The present research was conducted with a correlational method that performed by structural equation modeling. The study population consisted female high school students in Fooladshahr in 2019-2020. Using purposeful sampling method, 91 subjects were selected and completed Freiburg's mindfulness questionnaire, self-compassion, self-determination scale, and alexithymia. Data were analyzed by structural equation modeling using SMART-PLS software. Findings showed that mindfulness had a direct positive effect on both self-compassion and self-determination and had a direct negative effect on alexithymia. Moreover, self-determination had a direct positive effect on self-compassion and had a negative direct effect on alexithymia (p < 0.01). However, investigating indirect relationships showed that mindfulness indirectly by increase self-determination resulted in increasing self-compassion and decreeing alexithymiain girl adolescents who engage in self-injury (p < 0.01). Therefore, it can be concluded that self-determination plays a significant mediating role in the relationship between mindfulness and self-compassion and also in the relationship between mindfulness and alexithymia among girl students who engage in self-injury.
عنوان نشريه :
پژوهش هاي نوين روانشناختي