مقايسه اثربخشي زوج درماني خود تنظيم‌گري-دلبستگي و زوج درماني سيستمي-رفتاري بر عملكرد جنسي زنان داراي رابطه فرازناشويي

Comparison of Self Regulation-Attachment and Systemic-Behavioral Couple Therapies Effectiveness on Sexual Function in Women with Extra-Marital affairs

مقدمه: رابطه جنسي، كاركرد طبيعي بين زوجين است كه احساس رضايت از آن در حفظ نظام خانواده موثر است و عامل اصلي در پيشگيري از عدم تعهد و رابطه فرازناشويي مي­باشد. هدف: هدف پژوهش مقايسه اثربخشي زوج درماني خود تنظيم­گري-دلبستگي و سيستمي-رفتاري بر عملكرد جنسي زنان داراي رابطه فرازناشويي بود. روش: روش پژوهش نيمه ­آزمايشي، با طرح پيش ­آزمون، پس ­آزمون و پيگيري با گروه گواه بود. جامعه آماري 68 زن داراي رابطه فرازناشويي مراجعه كننده به مركز مشاوره ويژه زنان در شهرستان سنندج در سال 1398 بود. با نمونه ­گيري در دسترس 45 نفر انتخاب و بصورت تصادفي در دو گروه آزمايش و يك گروه گواه (15نفره) گمارده شدند. پرسشنامه عملكرد جنسي زنان روزن و هايمن (2004) استفاده شد. براي گروه اول برنامه زوج درماني خود تنظيم ­گري-دلبستگي 8 جلسه، و گروه دوم برنامه سيستمي-رفتاري 10 جلسه 90 دقيقه ­اي اجرا شد. داده ­ها با آزمون تحليل واريانس آميخته تحليل شد. يافته­ ها: نتايج نشان داد كه هر دو مدل زوج درماني خود تنظيم ­گري-دلبستگي و سيستمي-رفتاري بر بهبود عملكرد جنسي زنان داراي رابطه فرازناشويي اثربخشي معناداري داشتند (001/0>P). نتايج پيگيري نشان داد اين نتايج بعد از سه ماه پايدار ماند. بين گروه­هاي زوج درماني تفاوت معناداري وجود نداشت. نتيجه­ گيري: مي­توان از اين دو رويكرد به عنوان مداخله­اي موثر در روابط زوجين استفاده كرد.

Aim: The present research aimed to compare the effectiveness of Self Regulation-Attachment and Systemic-Behavioral Couple Therapies on the Sexual Function in Women with Extra-Marital affairs. Method: Research method was quasi-experimental using pretest, post-test and a three month follow-up with control group. The statistical population were women with Extra-Marital affairs referred to a counseling center in the city of Sanandaj in 2019. Through available and voluntary sampling, 45 subjects were selected and randomly assigned into two intervention and one control groups (15 persons). The Female sex functionality inventory (Rosen & Heiman, 2000) was used. One The intervention group received Self Regulation-Attachment Sepahvand, Rasoolzade Tabatabaei, Besharat, Allahyari (2014) through 8 session., another group received ystemic-Behavioral Crowe & Ridley (1990) Couple Therapy through 10 session, of 90 minutes duration each held once a week. Data was analyzed using mixed analysis of variance with repeated measures. Results: Results showed that both couple therapy programs significantly improved the Sexual Function (P< 0.001). Follow-up analyses showed that these results remained stable after three months. No significant difference was found between the two experimental groups. Conclusion: These two approaches can be used as an effective intervention in couple relationships.