اثربخشي درمان مبتني بر الگوي گشتاوري بر طلاق عاطفي، باورهاي ارتباطي و استرس اضطراب افسردگي در زوجين در معرض طلاق عاطفي

هدف از اين پژوهش بررسي اثربخشي الگوي گشتاوري Olson بر طلاق عاطفي، باورهاي ارتباطي و استرس اضطراب افسردگي در زوجين در معرض طلاق عاطفيبود. پژوهش از نوع نيمه آزمايشي با طرح پيش‌آزمون _پس‌آزمون همراه با گروه كنترل بود. جامعه آماري تمام زوجين داراي روابط ناكارآمد متقاضي زوج‌درماني به مركز مشاوره دكتر ابراهيمي مقدم در شهر تهران بودند كه 16 زوج به روش نمونه‌گيري در دسترس پس از مصاحبه انتخاب و در دوگروه آزمايش و كنترل (دو گروه 8 زوجي) جايگزين شدند. گروه آزمايش در 10 نشست 90 دقيقه‌اي درمان مبتني بر الگوي گشتاوري Olson را دريافت كردند. قبل و بعد از مداخله، پرسشنامه‌هاي طلاق عاطفي (Gottman, 1995)، باورهاي ارتباطي (Eidelson Epstein, 1982) و مقياس افسردگي اضطراب استرس (Lovibond Lovibond,1995) اجرا و بعد از جمع‌آوري اطلاعات، داده‌ها با روش تحليل كوواريانس تجزيه‌وتحليل شدند. يافته‌ها تفاوت معني‌داري را در كاهش جدايي عاطفي، بهبود باور تخريب‌كنندگي مخالفت، توقع ذهن‌خواني، باور به عدم تغييرپذيري همسر و نيز اضطراب و افسردگي نشان دادند (p 0.05). در مؤلفه‌هاي كمال‌گرايي جنسي، باور به عدم تفاوت جنسيتي و استرس تفاوت معني‌داري مشاهده نشد. اين مداخله باعث بهبود روابط ميان زوجين، احساس صميميت و كاهش فشار رواني گرديد.