بررسي نقش انرژيهاي تجديدپذير و نو برنرخ تورم در ايران

نقش انرژي دراقتصاد جهاني اهميت موضوع انرژي رابيش ازپيش نمايان مي سازد. تحقيقات متعددي توسط محققان ايراني براي بررسي وضعيت فعلي و چشم اندازانرژيهاي تجديدپذيرو نو انجام شده است، امااطلاعاتي درخصوص اثرات انواع انرژيهاي تجديدپذير و نو برنرخ تورم درايران وجود ندارد. بنابراين هدف اصلي اين پژوهش نقش انواع انرژيهاي جديد پذير و نو برنرخ تورم درايران طي دوره 1397-1358 است. براي تحليل موضوع ازمدل خودرگرسيوني با وقفه توزيعي (ARDL) و روش هم انباشتگي براي تعيين وجودرابطه كوتاه و بلندمدت بين متغيرها بكارگرفته شده است. نتايج نشان دادكه سرعت تعديل مدل تصحيح خطا نسبتا بالا است و اين مدل قادر است در هر دوره به ميزان 68 درصدازخطاي عدم تعادل كوتاه مدت، براي دستيابي به تعادل بلندمدت را تعديل نمايد. طبق برآوردانجام شده، رابطه بين نرخ تورم، سرانه توليدناخالص داخلي، نيروي كار، سرمايه گذاري بخش خصوصي در انرژيهاي تجديدپذير و انواع منابع انرژيهاي تجديدپذيرو نو)خورشيد، باد، آب، زمين گرمايي و زيست توده( چه در كوتاه مدت و چه بلندمدت،كاهشي ميباشد. همچنين نتايج حاكي از آن است كه متغيرهاي نيروي كار، توليد ناخالص داخلي، سرمايه گذاري دربخش خصوصي و انواع منابع انرژيهاي تجديدپذيرو نو( خورشيد، باد، آب، زمين گرمايي و زيست توده)، موجب كاهش نرخ تورم دربلندمدت مي شود، به طوريكه دربلندمدت استفاده يك درصد ازمتغيرهاي مذكور نرخ تورم رابه ترتيب 0.82، 0.76، 0.75، 0.61، 0.54، 0.34، 0.31 و 0.64 درصد كاهش مي دهدو اين امر بدين معناست كه انرژي هاي تجديد پذير نه تنها تأثيرمخربي بر نرخ تورم ندارد، بلكه رشد اقتصادي را هم دربلند مدت موجب مي شود.