بررسي راهبرد «كاهش» در ترجمه فولادوند از صحيفه سجاديه بر اساس نظريه گارسس

توجه به كيفيت ترجمه در متون ديني از جمله قرآن و حديث، موضوعي مهم وآشكار است و ارزيابي ترجمه اين متون، جهت صيانت از آن ها، ضرورت و اهميت و ارزش دوچندان دارد؛ از جمله اين متون، ترجمه صحيفه سجاديه است كه كمتر مورد مطالعه و بررسي قرار گرفته است، يكي از اين ترجمه هاي ارزشمند كه توسط فولادند انجام گرفته، داراي عيوب كاهشي است. كاهش كه جزء تكنيك هاي منفي ترجمه است، در الگوي گارسس مورد توجه بيشتري واقع شده است؛ اين الگو، جهت ارزيابي ترجمه در چهار سطح مطرح شده است كه از منظر ديگر، به سه گروه عمده افزايش، كاهش و مانش تقسيم مي شود. كاهش، شامل حذف، كاهش (قبض)، تغيير در صنايع بلاغي، ساده انگاري و خطاي مترجم مي شود؛ مقاله حاضر با استفاده از روش توصيفي تحليلي، موارد كاهش و بسامد آن در ترجمه فولادوند را مورد بررسي قرار داده تا از صحت و درستي و انطباق آن با اصول علمي، اطمينان يافته وآن را مورد ارزيابي علمي قرار دهد؛ اساس اين ارزيابي، پاسخ به اين سؤال است كه با توجه به الگوي كاهشي گارسس، كاهش هاي ترجمه اي، به چه شكلي در ترجمه فولادوند نمود يافته است؟ نتايج بررسي نشان مي دهد، مصاديق كاهش كه به اين ترجمه آسيب زده اند، عبارتند از: 1 انواع حذف (حذف واژه، حذف چندين عبارت يا جمله و حذف بي رويه جملات)، 2 قبض يا كاهش (حذف به قرينه لفظي، تغيير مجهول به معلوم، اسمي شدگي، تبديل جمع به مفرد)، 3 تغيير در صنايع بلاغي 4 خطاي مترجم (خطاهاي معنايي لغوي و خطاهاي صرفي نحوي) و بيشترين بسامد كاهش مربوط به حذف واژه و خطاي دستوري است.