بررسي اثر سياست هاي كلان اقتصادي دولت بر توسعه‌ي اشتغال در بخش كشاورزي

بخش كشاورزي هم از نظر توسعه‌ي اقتصادي و هم از لحاظ توسعه‌ي اشتغال و كارآفريني، از مهمترين بخش هاي كشور مي‌باشد. اين بخش در تعامل با ساير بخش‌ها بوده و متأثر از متغيرها و سياست هاي كلان اقتصادي مي باشد. در همين راستا، در اين پژوهش سعي شد تا اثرات كوتاه‌مدت و بلندمدت سياست هاي كلان اقتصادي دولت بر توسعه‌ي اشتغال بخش كشاورزي بررسي شود. متغيرهاي كلان اقتصادي شامل نرخ تورم، نرخ ارز، حجم پول و مخارج دولت بود كه در دوره‌ي زماني 95-1370 مورد مطالعه قرار گرفت. همچنين جهت بررسي آثار كوتاه‌مدت و بلند متغيرهاي مذكور از رهيافت ARDL (رگرسيون خود توضيحي با وقفه‌هاي توزيعي) استفاده شد. يافته ها نشان داد در كوتاه‌مدت نرخ ارز و حجم نقدينگي تاثير مثبت بر اشتغال بخش كشاورزي دارند درحالي كه مخارج دولت و نرخ تورم اثرشان منفي است. در بلندمدت نيز وضعيت مشابه كوتاه‌مدت مي باشد ولي با اين تفاوت كه كشش ها بزرگترند و اين نيز تا حد زيادي منطقي مي‌باشد، زيرا سياست هاي اقتصادي علي‌الخصوص سياست‌هاي پولي درنگ بيروني بالاتري دارند. به عبارتي آثار آن در اقتصاد با وقفه‌ي زماني و در يك‌ دوره‌ي چندساله روي متغيرهاي اقتصادي خود را نشان مي‌دهد. لذا، براساس نتايج اين تحقيق سياست‌هاي دولت جهت افزايش اشتغال بخش كشاورزي بايد شامل مهار تورم، مديريت نرخ ارز، افزايش حجم نقدينگي و اعمال سياست پولي انبساطي و هدايت نقدينگي براي سرمايه‌گذاري در بخش كشاورزي و نيز اعمال سياست‌‌هاي مالي انبساطي در قالب سرمايه‌گذاري دولت در امور زير بنايي و توليدي كشاورزي و همچنين سياست‌هاي حمايتي باشد.