پديد آورندگان :
كبير ، محمدجواد دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني گلستان - مركز تحقيقات مديريت سلامت و توسعه اجتماعي , حيدري ، عليرضا دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني گلستان - مركز تحقيقات مديريت سلامت و توسعه اجتماعي , خطيرنامني ، زهرا دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني گلستان - مركز تحقيقات مديريت سلامت و توسعه اجتماعي , كاظمي ، سكينه بيگم دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني گلستان - مركز تحقيقات مديريت سلامت و توسعه اجتماعي , هنرور ، محمدرضا دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني گلستان - مركز تحقيقات مديريت سلامت و توسعه اجتماعي , بدخشان ، عباس دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني گلستان - مركز تحقيقات مديريت سلامت و توسعه اجتماعي , عارف نيا ، سراج الدين دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني گلستان - مركز تحقيقات مديريت سلامت و توسعه اجتماعي , لطفي ، منصوره دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني گلستان - مركز تحقيقات مديريت سلامت و توسعه اجتماعي , صداقت ، مهدي دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني گلستان - مركز تحقيقات مديريت سلامت و توسعه اجتماعي , حسيني ، محمد دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني گلستان - مركز تحقيقات مديريت سلامت و توسعه اجتماعي , كمانگري ، مهرداد دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني گلستان - مركز تحقيقات مديريت سلامت و توسعه اجتماعي , دادجو ، محمد دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني گلستان - مركز تحقيقات مديريت سلامت و توسعه اجتماعي , غلامي ، معصومه دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني گلستان - مركز تحقيقات مديريت سلامت و توسعه اجتماعي , رفيعي ، نرگس دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني گلستان - مركز تحقيقات مديريت سلامت و توسعه اجتماعي , ايري ، مريم دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني گلستان - مركز تحقيقات مديريت سلامت و توسعه اجتماعي
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: بخش دولتي نظام مراقبت سلامت، ايجاد عدالت و امكان دسترسي افراد نيازمند به خدمات تخصصي‌تر را از طريق نظام ارجاع ميسر مي‌سازد. اگر چالش‌هاي نظام ارجاع به موقع شناسايي و مورد مداخله متناسب قرار نگيرد، اين سيستم مطمئناً كارايي و اثربخشي لازم را نخواهد داشت. اين مطالعه با هدف شناسايي و رتبه بندي دلايل عدم مراجعه بيماران سرپايي سطح يك به سطح دو در نظام ارجاع الكترونيك استان گلستان در سال 1398 انجام شد. روش پژوهش: نوع مطالعه توصيفي به روش مقطعي بود. 431 بيمار سرپايي از بيمارستان‌هاي پايلوت نظام ارجاع الكترونيك در استان گلستان كه علي‌رغم نوبت‌گيري توسط سيستم، به متخصص تعيين شده در سطح دو مراجعه نكردند، با روش نمونه گيري طبقه‌اي تصادفي انتخاب و از طريق اطلاعات ثبت شده در سيستم و با روش نمونه گيري سيتماتيك وارد مطالعه شدند. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه، جمع‌آوري و با روش‌هاي آمار توصيفي و آزمون فريدمن در نرم افزار 23SPSS تحليل گرديد. يافته‌ها: مهمترين دلايل عدم مراجعه بيماران از سطح يك به سطح دو در نظام ارجاع الكترونيك، به ترتيب داشتن يك پزشك معتمد و آشنا، عدم امكان پرداخت هزينه ويزيت متخصص و بالا بودن هزينه‌هاي اياب و ذهاب از منزل تا پزشك متخصص تعيين‌شده، جنسيت پزشك متخصص و عدم راهنمايي لازم در مورد ارجاع به پزشك متخصص توسط مركز ارجاع‌دهنده بود. رتبه دلايل عدم مراجعه مطرح شده توسط بيماران با يكديگر متفاوت بود (0/001 p). نتيجه‌گيري: افزايش اعتماد مردم به پزشكان متخصص شاغل در نظام ارجاع الكترونيك و رايگان نمودن خدمات تخصصي براي بيماران بي‌بضاعت مي‌تواند منجر به بهبود وضعيت موجود گردد. افزايش آگاهي بيماران جهت استفاده از خدمات تخصصي سطح دو از طريق رسانه‌هاي عمومي مي‌تواند به بهره‌مندي بيماران از اين خدمات كمك نمايد.
