رابطه ابعاد مثلث تاريك شخصيت و سبك‌هاي دلبستگي با دلزدگي زناشويي

دلزدگي زناشويي يكي از عواملي است كه به مرور زمان عشق ميان زوجين را كم مي‌كند و مي‌تواند منجر به طلاق عاطفي يا رسمي شود. هدف از پژوهش حاضر تعيين رابطه بين ابعاد مثلث تاريك شخصيت و سبك‌هاي دلبستگي با دلزدگي زناشويي بود. روش اين پژوهش توصيفي و طرح آن از نوع همبستگي بود. جامعه آماري اين پژوهش شامل دانشجويان متأهل مقطع كارشناسي رشته روانشناسي مشغول به تحصيل در نيمسال تحصيلي دوم ۹۹-۱۳۹۸ قابل دسترس از طريق فضاي ‌مجازي در دانشگاه آزاد اسلامي واحد اسلامشهر بود. تعداد ۲۰۶ نفر از طريق روش نمونه‌گيري در دسترس به عنوان نمونه در نظر گرفته شدند. جهت جمع آوري داده ها از مقياس مثلث تاريك شخصيت (جانسون و وبستر، ۲۰۱۰)، پرسشنامه دلبستگي بزرگسال (هازن و شيور، ۱۹۸۷) و مقياس دلزدگي زناشويي (پاينز، ۱۹۹۶) استفاده شد. داده‌هاي اين پژوهش با استفاده از آزمون همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون چندمتغيري مورد تحليل قرار گرفتند. يافته‌ها نشان دادند كه بين ابعاد مثلث تاريك شخصيت با دلزدگي زناشويي رابطه مثبت معنادار، بين سبك دلبستگي ايمن با دلزدگي زناشويي رابطه منفي معنادار و بين سبك دلبستگي اجتنابي و اضطرابي با دلزدگي زناشويي رابطه مثبت معنادار وجود دارد. نتايج تحليل رگرسيون نشان داد كه نمره كل مثلث تاريك شخصيت و دو بعد ماكياوليسم و ضداجتماعي به صورت جداگانه و هر سه سبك دلبستگي مي‌توانند دلزدگي زناشويي را پيش‌بيني كنند. براساس يافته هاي پژوهش حاضر مي توان گفت رفتارهاي اجتماعي نامناسب افراد داراي نمرات بالا در مثلث تاريك شخصيت سبب بروز بي‌مهري ميان زوجين، كاهش صميميت و رضايتمندي و در نهايت دلزدگي زناشويي مي‌شود. دلبستگي نيز به عنوان متغيري پايدار، روابط زناشويي را تحت تأثير قرار مي‌دهد.