مرورري نظري بر مفهوم توهم منفي آندره گرين

توهم منفي به پديده‌ي خاصي اشاره دارد كه غالباً هم در زندگي روزمره و هم درمان باليني اتفاق مي‌افتد. اين پديده دال بر غيبتي بسيار مجازي و و در عين حال آشكار است و به‌طور ضمني، به عاطفه‌اي ابرازنشده و تجربه‌ي غيرمعمولي كه تحت تأثير احساسات منفي است اشاره دارد. اين پديده نخستين بار توسط زيگموند فرويد و ساندور فرنزي، به عنوان بخشي از طيف روان‌پريشي، شناسايي شد و سپس، عمدتاً توسط آندره گرين، خصوصاً در كاركرد امر منفي مطالعه شده است. تمركز اين مقاله بيشتر بر اظهارات گرين در مورد توهم منفي به‌مثابه‌ي پيامد تناقض توهم منفي در رابطه با بازنمايي فقدانِ غيرقابل‌بازنمايي خواهد بود. هدف از مقاله حاضر مروري نظري بر مفهوم توهم منفي در نظريه و رويكردهاي مختلف در جهت آشنايي بيشتر متخصصان سلامت روان با اين مفهوم است. اميد است با افزايش دانش درباره اين مفهوم، زمينه پژوهش هاي مفصل تر در راستاي سنجش و درمان آن فراهم گردد.