مقايسه ابعاد چشم انداز زمان در دانشجويان با و بدون اضطراب هستي

هدف پژوهش حاضر مقايسه ابعاد چشم انداز زمان در دانشجويان با و بدون اضطراب هستي بود. روش پژوهش، از نوع علي مقايسه اي بود. جامعه آماري شامل كليه دانشجويان دانشگاه آزاد اسلامي واحد اردبيل در سال تحصيلي 1399-1400 بود. نمونه پژوهش شامل 80 دانشجو (40 دانشجوي داراي اضطراب هستي و 40 دانشجوي بدون اضطراب هستي) بود كه به شيوه نمونه گيري دردسترس انتخاب شدند. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه اضطراب هستي (مسعودي ثاني و همكاران، 1394) و پرسشنامه چشم انداز زمان (زيمباردو و بويد، 1999) جمع آوري شد. تجزيه و تحليل اطلاعات با استفاده از آزمون تحليل واريانس چندمتغيره (MANOVA) صورت گرفت. نتايج تحليل اطلاعات نشان داد كه بين دو گروه دانشجويان با و بدون اضطراب هستي از نظر چشم انداز زماني گذشته منفي، حال لذت گرا و حال معتقد به سرنوشت تفاوت معني داري وجود دارد (0.01 r). به طوري كه ميانگين نمرات دانشجويان با اضطراب هستي در اين سه متغير بيشتر از دانشجويان بدون اضطراب هستي بود. اما بين چشم اندازهاي زماني گذشته مثبت، آينده و آينده متعالي در دانشجويان با و بدون اضطراب هستي تفاوت معني داري مشاهده نشد. لذا، نتايج به دست آمده مي تواند حاكي از اهميت بسزاي چشم اندازهاي زماني گذشته منفي، حال لذت گرا و حال معتقد به سرنوشت در تمايز دانشجويان داراي اضطراب هستي از دانشجويان عادي قلمداد شود.