اثر رژﻳﻢ‌ﻫﺎى ﻣﺨﺘﻠﻒ آﺑﻴﺎرى ﺑﺮ ﻛﺎراﻳﻰ ﻣﺼﺮف آب زعفران در خراسان رضوي (ﻣﻨﻄﻘه‌ باخرز)

به منظور مطالعه عملكرد كمي گل و بنه زعفران در پاسخ به مدار هاي مختلف و حجم هاي مختلف آب آبياري و برآورد كارائي مصرف آب آزمايشي در سال هاي زراعي 1397-1395 در شهر باخرز، به صورت كرت هاي نواري در قالب طرح بلوك‌ هاي كامل تصادفي اجرا شد. دور آبياري به عنوان عامل افقي (فاكتور A) در چهار مدار (15 a1= ، 30 =a2 ، 45 a3= و 90 a4= روز) و حجم آب آبياري بعنوان عامل عمودي (فاكتور B) در چهار حجم (250=b1 ، 500=b2، 1000=b3 و  1250=b4 متر مكعب درهكتار) انتخاب شد. نتايج  نشان داد، كه بيشترين عملكرد گل و بنه زعفران در تيمارa2b3  (حجم كل آب 6000 مترمكعب در هكتار) بدست آمد. بيشترين كاهش عملكرد بنه در تيمار a4b1 (حجم كل آب 750 مترمكعب در هكتار) با كاهش 72.1 درصدي نسبت به a1b2 (حجم كل آب 5500 مترمكعب در هكتار) و كمترين عملكرد وزن تر گل در تيمار a4b1 (حجم كل آب 750 مترمكعب در هكتار) با كاهش 76.5 درصدي نسبت به a1b2 (حجم كل آب 5500 مترمكعب در هكتار) و كمترين عملكرد وزن بنه در تيمار با حجم a4b1 (حجم كل آب 750 مترمكعب در هكتار) با كاهش 70.6  درصدي نسبت به حجم a2b3 (حجم كل آب 6000 مترمكعب در هكتار) به دست آمد. همچنين نتايج بدست آمده از مقايسه كارايي مصرف آب زعفران تحت تأثير اثر متقابل حجم و مدار مختلف آبياري نشان داد كه بيشترين كاهش كارايي مصرف آب بر مبناي وزن بنه در تيمار a1b4 (حجم كل آب 13750 متر مكعب در هكتار) با كاهش 85.4 درصدي نسبت بهa3b1  (حجم كل آب 1000 مترمكعب در هكتار) و بيشترين كاهش كارايي مصرف آب بر مبناي وزن گل در تيمار a1b4 (حجم كل آب 13750متر مكعب در هكتار) با كاهش 82.4 درصدي نسبت به a2b1 (حجم كل آب 1500 مترمكعب در هكتار) بدست آمد. با توجه به نتايج بدست آمده استفاده از حجم آبياري 250 تا 500 متر مكعب در هكتار در مدار 30 روز (1500 تا 3000 مترمكعب در هكتار) براي حداكثر بهره وري آب در زراعت زعفران توصيه مي شود.