ارتقا برنامه هاي جلوگيري از آزار و اذيت بانوان در سازمان ها با استفاده از نوآوري اجتماعي: مدل فرآيند تغيير اجتماعي چهار مرحله اي

آزار و اذيت بانوان در برخي از سازمان‌ها ديده مي‏شود كه يك نوع آن «آزار جنسي اين براي آن» است. در اين وضعيت آزار‏دهنده، كه اغلب مدير يا كارمند ارشد است، به شرط مشاركت در برخي از رفتارهاي جنسي چيزي را به قرباني پيشنهاد يا وي را تهديد مي‏كند و قرباني نيز بنا ‏به دلايلي از بيان اتفاق خودداري مي‏كند. هدف اين مطالعه، ارائه راهكاري جهت پيشگيري از وقوع آزار بانوان در سازمان‌ها و ارائه راه‏حلي براي قربانيان پس از وقوع مشكل است. پرسش اصلي اين است كه چگونه مي‏توان از وقوع آزار جنسي بانوان در سازمان‌ها جلوگيري كرد؟ اين پژوهش سعي دارد از نوآوري اجتماعي استفاده كند، زيرا براي رفع مشكل به همكاري همه افراد مرتبط و ذي‌نفع نياز است. اين مسئله با استفاده از نمونه‏گيري گلوله‏برفي انجام شده و مدل فرايند تغيير اجتماعي چهار‌مرحله‏اي و روش تحقيق اقدام‌پژوهي مورد استفاده قرار گرفت. سرانجام تعدادي راهكار فوري و راه‏حل ‏اساسي پيشنهاد شد. با به‌كارگيري راهكارهاي فوري پيگيري قضايي، سيستم شكايات داخلي، نظارت خود سازمان و راه‏حل‏هاي اساسي شامل فرهنگ‏سازي، حمايت اجتماعي قربانيان، داشتن خط‏مشي جلوگيري از آزار در سازمان‌ها و به‏ويژه تعهد همه ذي‌نفعان مي‏توان مشكل را به‌طور بنيادي حل كرد. مطالعه حاضر يكي از اولين پژوهش‏هاي بررسي آزار و اذيت در سازمان‌هاست كه از طريق نوآوري اجتماعي و تفكر سيستمي و حصول راه‏حل‏هاي اساسي براي رفع آن انجام شده ‏است.