تحليل ساختاري تأثير سكوت و آواي سازماني بر اشتياق شغلي و سلامت سازماني زنان پرستار

امروزه بيمارستان‏ها علاوه‏بر شاغلان حرفه‏اي و توانمند، نيازمند پرستاران سالم، مشتاق و علاقه‌مند به‏كارند. وجود كاركنان سالم با اشتياق شغلي بالا سال‌هاست مورد توجه بسياري از پژوهش‌گران رفتاري و روان‏شناسان صنعتي و سازماني قرار گرفته و تلاش براي شناسايي عوامل پيش‏بين آن مورد مطالعه آن‌هاست. از عوامل تهديدكننده اشتياق شغلي و سلامت سازماني پرستاران، افزايش سكوت و كاهش آواي سازماني آن‌هاست كه ابتدا اشتياق شغلي و سپس سلامت سازماني آن‌ها را متأثر مي‏كند. مطالعه حاضر به‏ بررسي تأثير سكوت و آواي سازماني بر اشتياق شغلي و سلامت سازماني زنان پرستار مي‏پردازد. اين مطالعه بر روي يك نمونه غيرتصادفي در دسترس 268 نفره از پرستاران بيمارستان‏هاي شهر اهواز انجام شده‏ است. روش پژوهش از نظر هدف، كاربردي و از نظر نحوه گردآوري داده‏ها توصيفي‌ـ همبستگي است. ابزار گردآوري داده‏ها پرسش‌نامه‏هاي استاندارد و معتبر داراي روايي و پايايي و تجزيه و تحليل داده‏ها با استفاده از روش مدل‏سازي معادلات ساختاري با نرم‏افزار SmartPLS بوده است. يافته‏هاي حاصل از تحليل داده‏ها نشان داد كه سكوت و آواي سازماني پرستاران به‏ترتيب با ضرايب مسير 0.44 ، 0.48 و 0.39 ، 0.53 و آماره t، بالاتر از 1.96 تأثير معناداري بر اشتياق شغلي و سلامت سازماني آن‌ها دارد. همچنين نقش ميانجي اشتياق شغلي به‏طور معنادار تأييد شد. نتايج نشان داد سكوت سازماني پرستاران به كاهش اشتياق شغلي و درنتيجه كاهش سلامت سازماني آن‌ها و بالعكس آواي سازماني باعث افزايش اشتياق شغلي و درنهايت بهبود سلامت سازماني پرستاران منجر خواهد شد.