بررسي ارتباط بين سطح پروژسترون سرم روز قبل تجويز شياف پروژسترون با ميزان حاملگي در سيكل‌هاي انتقال جنين

مقدمه: با توجه به اهميت موضوع درمان‌هاي كمك باروري و رسيدن به يك حاملگي كه ختم به تولد زنده گردد و همچنين اهميت درمان‌هاي مورد استفاده و مطالعات گوناگون صورت گرفته تاكنون، مطالعه حاضر با هدف بررسي ارتباط بين پترن آندومتر و سطح پروژسترون سرم در روز قبل شروع شياف پروژسترون در سيكل‌هاي انتقال جنين در زنان مراجعه‌كننده به مركز ناباروري زاهدان انجام شد.روش‌كار: اين مطالعه مقطعي در سال 1398 بر روي 50 نفر از زناني كه به ‌هر دليلي تحت IVF قرار گرفته و جنين‌هايشان فريز شده بود، در مركز نازايي بيمارستان علي بن ابيطالب انجام شد. بيماران مورد مطالعه، تحت درمان با شياف پروژسترون به‌صورت 400 ميلي‌گرم صبح و 400 ميلي‌گرم عصر به‌صورت اينتراركتال قرار گرفتند و اطلاعات دموگرافيك، سونوگرافي ضخامت و پترن آندومتر، سطح پروژسترون سرم در روز قبل شروع شياف پروژسترون و BHCG سرم 14 روز بعد انتقال جنين ثبت گرديد. تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماري SPSS (نسخه 24) و آزمون‌هاي آزمون من‌‌ويتني و كاي اسكوئر انجام شد. ميزان p كمتر از 0.05 معني‌دار در نظر گرفته شد.يافته‌ها: پيامد IVF در 13 نفر (26%) مثبت بود. 23 نفر (46%) پترن آندومتر هوموژن و 27 نفر (54%) پترن تري‌لاين داشتند. سطح سرمي پروژسترون سرم در بيماراني كه از نظر BHCG مثبت بودند، به‌طور معناداري كمتر از بيماراني بود كه تست BHCG منفي داشتند (0.001 p).نتيجه‌گيري: در ميان زنان تحت IVF، سطح پروژسترون سرم و همچنين پترن آندومتر (تري‌لاين يا هوموژن) متفاوت بود. سطح پروژسترون سرم قبل از شروع درمان با پيامد بارداري (مثبت يا منفي) ارتباط داشت. در زنان با سطح پروژسترون پايين‌تر در روز قبل شروع شياف پروژسترون، درمان با شياف پروژسترون مي‌تواند منجر به نتايج بهتري از نظر حاملگي به‌دنبال IVF گردد كه يك يافته جديد و پراهميت محسوب مي‌شود.