مقايسه برخي از عوامل آمادگي جسماني و فيزيولوژيكي زنان سالمند ديابتي و غيرديابتي داراي اضافه‌وزن

مقدمه: ديابت باعث اختلال در هموستاز گلوكز مي شود و آمادگي جسماني و سلامتي مغزي افراد را كاهش مي دهد. مطالعه حاضر با هدف مقايسه برخي از عوامل آمادگي جسماني و فيزيولوژيكي زنان سالمند ديابتي و غيرديابتي داراي اضافه وزن انجام شد.روش‌كار: اين مطالعه توصيفي تحليلي در سال 1398 بر روي 34 زن سالمند شهر خرم آباد انجام شد. يك هفته پيش از انجام آزمون هاي آمادگي جسماني، براي اندازه گيري سطوح سرمي گلوكز، آيريزين، HbA1c و BDNF، نمونه خوني در حالت ناشتا گرفته شد. 5 روز پيش از انجام پژوهش، آزمودني ها با نحوه اجراي آزمون ها آشنا شدند. سپس در روز اجراي پژوهش، تعدادي از آزمون هاي آمادگي جسماني ويژه سالمندان انجام شد. تحليل داده‌ها با استفاده از آزمون‌هاي تي مستقل و ضريب همبستگي پيرسون انجام شد. ميزان p كمتر از 0.05 معني‌دار در نظر گرفته شد.يافته ها: در همه متغيرهاي آمادگي جسماني تفاوت معناداري بين دو گروه ديابتي و غيرديابتي وجود نداشت (0.05 p)، اما در همه متغيرهاي فيزيولوژيكي تفاوت معناداري مشاهده شد (0.05 p). در گروه غيرديابتي همبستگي منفي و معناداري بين BDNF و HbA1c (0.0005=p و 0.824=r) و آيريزين و HbA1c (0.0005=p و 0.734=r) و همبستگي مثبت و معناداري بين BDNF و آيريزين (0.004=p و 0.608=r) وجود داشت، اما در گروه ديابتي همبستگي مثبت و معناداري بين گلوكز و HbA1c (0.028=p و 0.586=r) و آيريزين و BDNF (0.0005=p و 0.853=r) و همبستگي منفي و معناداري بين گلوكز و آيريزين (0.015=p و 0.636=r)، BDNF و HbA1c (0.002=p و 0.759=r) و آيريزين و HbA1c (0.002=p و 0.752=r) وجود داشت.نتيجه گيري: به نظر مي رسد سطح آمادگي جسماني زنان سالمند غيرديابتي و ديابتي يكسان مي باشد، اما در متغيرهاي فيزيولوژيكي گروه غيرديابتي وضعيت بهتري داشتند. همچنين، آيريزين نقش مهم تري نسبت به BDNF در ديابت دارد.