تحليل ژئوپليتيكي روابط ايران و تركيه در دوره حزب عدالت و توسعه

ايران و تركيه به عنوان دو كشور داراي نظام معنايي و علايق خاص و سلسله منافع مشترك و برخي تضادها هستند. عوامل گوناگوني بر روابط اين دو كشور تأثير مي‌گذارد كه سبب ايجاد نوساناتي در روابط دوجانبه آنها مي‌شود. آنچه در اين پژوهش مد نظر قرار داد بررسي روابط ژئوپليتيكي ايران و تركيه و فراز و فرودهاي آن در دوره حزب عدالت توسعه است.روش تحقيق به صورت توصيفيتحليلي و بر مبناي رويكرد واقع‌گرايي ژئوپليتيكي است. علاوه بر اين جهت تجزيه و تحليل يافته هاي تحقيق از روش AHP بهره گرفته شده است. يافته هاي پژوهش نشان مي دهد روابط ژئوپليتيكي در اين دوره تحت تاثير سه عامل رقابت، تعارض و همكاري قرار داشته است. مي توان بيان نمود كه ايران و تركيه در سطح منطقه اي علاوه بر همكاري هاي گسترده در زمينه انرژي و پرونده هسته اي به عنوان رقيب يكديگر مطرح هستند و هر يك در تلاش براي رسيدن به اهداف و منافع ملي خود در قالب مطرح شدن به عنوان قدرت سطح يك در منطقه غرب آسيا هستند. در نهايت نتايج تحقيق نشان مي دهد كه با استفاده از الگوهاي تعارض، همكاري و رقابت مي توان سياست خارجي متناسب با شرايط را تدوين نمود و از طريق تدوين سياست هاي صحيح در راستاي رسيدن به اهداف و منافع ملي گام برداشت.