ارزيابي اثر سايتوتوكسيك نانوذرات سيليكا با اندازه nm40-20 بر سلول‌هاي سرطاني اپيتليال ريوي(A549) و فيبروبلاست نرمال ريوي انسان (MRC5)

مقدمه: نانوذرات سيليكا (SiO2 NP) به دليل خواص منحصر به فرد مانند اندازه كوچك، امكان اصلاح سطح و سهولت توليد، در صنعت و پزشكي كاربردهاي‌ بسياري دارند. لذا سميت ناشي از مواجهات تنفسي آن حين توليد و مصرف بخصوص در ابعاد nm40-20 به دليل كاربرد گسترده‌تر صنعتي از اهميت بالايي برخوردار است و مي‌بايست موردتوجه و ارزيابي قرار گيرد.روش بررسي: جهت مطالعه سم‌شناسي در شرايط آزمايشگاهي برون تني (in vitro)، سميت محلول SiO2 NP در محدوده غلظت‌هاي mg ml1 0.36 روي سلول‌هاي فيبروبلاست (MRC5) و سلول‌هاي اپيتليال (A546) ريه انسان، پس از 72 ساعت توسط آزمونMTT و ميكروسكوپ الكتروني روبشي (SEM) مورد ارزيابي قرار گرفته است.نتايج: آزمون MTT نشان داد، با افزايش غلظت SiO2 NP از 0.6 تا 3 ميلي‌گرم در ميلي‌ليتر در هر دو نوع سلول، ميزان بقاء ‌سلول‌ها كاهش مي‌يابد. غلظت mg ml^-1 1.6 به عنوان حداكثر غلظت بازدارنده نانوذرات سيليكا (IC50) در سلول‌هاي A549 محاسبه شده است و شانس بقاء سلول‌ها در اين غلظت براي سلول‌ها‌ي A549 و سلول‌هاي MRC5 به ترتيب 46 و 70 درصد مي‌باشد. تصاوير SEM سلول‌هاي MRC5 در مواجهه باSiO2 NP ، نشان مي‌دهد مورفولوژي سلول‌هاي MRC5 از شكل دوكي يا كشيده به دايره‌اي تبديل شده است.نتيجه گيري: با توجه به بررسي‌هاي انجام شده در اين مطالعه، سميت نانوذرات سيليكا وابسته به غلظت SiO2 NP و نوع سلول است. با افزايش غلظت SiO2 NP، ميزان بقاء سلول‌ها كاهش مي‌يابد. همچنين، ميزان سميت SiO2 NP در برابر سلول‌هاي نرمال ريه انسان كمتر از سلول هاي سرطاني بوده است.