تحليل عوامل مؤثر بر رفتار كشاورزان در بكارگيري سامانه آبياري كم‌فشار در استان آذربايجان شرقي

مديريت صحيح آبياري به ويژه مديريت مصرف در سطح مزرعه، كليد تضمين امنيت آب و در نتيجه امنيت غذايي است.يكي از سازوكارهاي اصلي در مديريت بهينه مصرف آب، استفاده از فناوري هاي مرتبط براي دستيابي به بهره وري بالا مي باشد. در سال هاي اخير فناوري آبياري كم فشار به‌عنوان يكي از روش هاي نوين بهبود راندمان آبياري سطحي مورد توجه قرار گرفته است، از اين رو، پژوهش حاضر با هدف تحليل عوامل مؤثر بر رفتار كشاورزان در بكارگيري سامانه آبياري كم فشار در استان آذربايجان شرقي انجام شده است. جامعه آماري تحقيق، كشاورزان استان آذربايجان شرقي به تعداد 112010 نفر بودند كه بر اساس فرمول كوكران، نمونه 393 نفري از آن‌ها با استفاده از روش نمونه گيري چندمرحله اي انتخاب گرديد. براي تجزيه و تحليل داده ها در اين بخش از نرم افزارهاي SPSS20 و AMOS21 استفاده شد. به‌منظور درك بهتر عوامل اصلي تأثيرگذار بر رفتار بكارگيري سيستم آبياري كم فشار، مدل تحقيق بر مبناي نظريه تجزيه‌يافته رفتار برنامه ريزي شده پايه ريزي شد. نتايج تجربي پژوهش با استفاده از مدل سازي معادلات ساختاري نشان داد كه نظريه تجزيه يافته رفتار برنامه ريزي شده از اثربخشي و كارايي مناسبي براي پيش بيني رفتار كشاورزان در استفاده از فناوري آبياري كم فشار برخوردار بوده و متغيرهاي سازگاري، مزايا، تسهيل كننده ها، خودكارآمدي، رسانه ها، نگرش، هنجار ذهني و كنترل رفتاري در حدود 63 درصد از واريانس آن را تبيين نمودند.