ارتباط كفايت غذايي با نمايه‌هاي توزيع چربي بدن (نمايه شكل بدن و نسبت دور كمر به قد) در سالمندان آزاد ساكن شهر تهران در سال 1397-1396

سابقه و هدف: هدف مطالعه حاضر، تعيين ارتباط نسبت كفايت دريافت ريزمغذي ها NAR (Nutrient Adequacy Ratio) و نسبت ميانگين كفايت MAR (Mean Adequacy Ratio) با نمايه هاي شكل بدن ABSI (A Body Shape Index) و نسبت دور كمر به قد WHtR (Waist to height Ratio) در سالمندان شهر تهران مي باشد. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه مقطعي، 583 سالمند (304 زن و 279 مرد) 60 تا80 ساله ساكن شهر تهران باروش نمونه گيري سيستماتيك خوشه اي انتخاب شدند. اطلاعات عمومي، فعاليت بدني و دريافت غذايي به ترتيب توسط پرسشنامه هاي جمعيت شناختي، فعاليت روزمره زندگي بدون ابزار ADL (activity of daily living) و با ابزار (instrumental activity of daily living)و يادآمد خوراك 24ساعته براي دو روز غيرمتوالي ارزيابي شدند و NAR انرژي، پروتئين و 11 ريزمغذي و ميانگين آنها محاسبه شد. اندازه گيري هاي تن سنجي (قد، وزن و دور كمر) با روش‌هاي استاندارد انجام و نمايه‌هاي ABSI و WHtR محاسبه شدند. يافته‌ها‌: ميانه (دامنه بين چاركي) ABSI، 0.082(0.086و0.079) و ميانگين ±انحراف معيار WHtR6.07 ±0.0 بود. ميانگين نسبت WHtR زنان بالاتر از مردان، اما ميانه ABSI زنان كمتر از مردان بود. بعد از تعديل اثر مخدوشگرها، ارتباط MAR با WHtR و ABSI معني‌دار نبود. NAR انرژي و پروتئين به ترتيب با WHtR و ABSI رابطه مستقيم و NAR تيامين با ABSI ارتباط معكوس داشتند. نتيجه گيري: در سالمندان مورد مطالعه، كفايت غذايي با دو نمايه نشانگر وضعيت توزيع چربي بدن بعد از كنترل عوامل محيطي نظير شيوه زندگي، عوامل جمعيتي و اقتصادياجتماعي ارتباطي نداشت.