سنگ‌نگاري و سنگ‌شناسي سنگ‌هاي متاولكانيكي بايمودال پالئوزوئيك پيشين شمال ماكو، شمال باختر ايران

در نواحي شمال ماكو، رخنمون‌هاي ناپيوسته‌اي از سنگ‌هاي ولكانيكي برونزد دارند. دگرگوني در حد رخساره شيست سبز سنگ‌هاي ولكانيكي منطقه را تحت تأثير قرار داده است. اين مجموعه ولكانيكي بايمودال بوده و از گدازه و سنگ‌هاي آذرآواري اسيدي و بازيك تشكيل شد‌ه‌اند. گدازه‌هاي اين واحد، واحد سنگي كامبرين و هم‌ارز لشگرك را پوشانده و به‌طور پيشرونده به‌وسيله واحد دولوميتي دونين پوشيده مي‌شوند. داده‌هاي ژئوشيميايي سنگ‌هاي متابازيك و متاريوليتي بيانگر ماهيت انتقاالي تا قليايي ماگماي اوليه بوده و الگوي REE آن‌ها داراي شيب منفي بوده و نسبت LREE/HREE در آن‌ها بالا مي‌باشد. غني‌شدگي مشخصي در عناصر HFS ديده مي‌شود. سنگ‌هاي متاريوليتي مشابه ريوليت‌هاي مناطق ريفتي (A1Type) مي باشند. داده‌هاي ژئوشيميايي حاكي از آن است كه سنگ‌هاي مورد مطالعه حاصل تبلور تفريقي يك ماگماي بازيك همراه با آلايش پوسته‌اي بوده و به‌عبارتي داراي ارتباط ژنتيكي بوده و از يك ماگماي واحد منشأ گرفته‌اند. ماگماي سازنده سنگ‌هاي مورد مطالعه از ذوب بخشي 310 درصدي يك منشأ گوشته‌اي‌ غني شده گارنت پريدوتيتي در يك محيط كششي كافتي درون قاره‌اي تشكيل شده است. اين جايگاه با محيط كششي كافتي حاكم بر ساير نقاط ايران در پالئوزوئيك پيشين در مراحل آغازين تشكيل و گسترش پالئوتتيس سازگار است.