تأثير تمرين هوازي و مكمل اسپيرولينا بر برخي عوامل خطرزايي قلبي عروقي در زنان مبتلا به ديابت نوع دو داراي اضافه وزن

عوامل خطرزايي قلبي عروقي مكانيسم مهمي در بروز ديابت نوع دو و بيماري‌هاي قلبي-عروقي است، ازاين‌رو هدف پژوهش حاضر بررسي تأثير تمرين هوازي و مكمل اسپيرولينا بر برخي عوامل خطرزايي قلبي عروقي در زنان مبتلا به ديابت نوع دو داراي اضافه وزن بود. در اين مطالعۀ نيمه‌تجربي تعداد 28 نفر از زنان ديابتي نوع دو و داراي اضافه وزن با ميانگين سن 7.7±49.5 سال به‌صورت تصادفي در گروه‌هاي هوازي+اسپيرولينا، هوازي+دارونما، اسپيرولينا و دارونما قرار گرفتند. برنامۀ تمرين هوازي شامل 6 هفته (هر هفته 3 جلسه) با شدت 60 تا 70 درصد ضربان قلب بيشينه انجام گرفت. گروه‌هاي دريافت‌كنندۀ مكمل، روزانه سه كپسول 500 ميلي‌گرمي اسپيرولينا قبل از هر وعدۀ غذايي به مدت 6 هفته دريافت كردند. نمونه‌هاي خوني طي شرايط ناشتايي در مراحل پيش و پس‌آزمون جمع‌آوري شدند. تحليل داده‌ها با استفاده از آزمون تحليل واريانس عاملي (4×2) و آزمون تي وابسته با سطح معناداري (0.05≥P) با استفاده از نرم‌افزار SPSS صورت گرفت. نتايج پژوهش كاهش كلسترول، LDL و VLDL در گروه‌هاي تمريناسپيرولينا، اسپيرولينا از مرحلۀ پيش‌آزمون به پس‌آزمون نشان داد و كاهش  LDL/HDLو CHOLS/HDL صرفاً در گروه تمريناسپيرولينا مشاهده شد(به ترتيب (0.009=p) و(0.007=p))، همچنين HDL صرفاً در گروه تمريناسپيرولينا افزايش معنا‌داري نشان داد (0.007=P). همچنين تفاوت معنادار بين‌گروهي در هيچ‌يك از متغير‌ها بين گروه‌هاي تحقيق مشاهده نشد. در مجموع يافته‌هاي پژوهش حاضر نشان داد كه تمرين هوازي و مكمل اسپيرولينا تا حدودي مي‌تواند سبب بهبود فاكتورهاي نيم‌رخ ليپيدي شود. به‌عبارتي تمرين به‌عنوان عامل اصلي به‌همراه مكمل‌دهي اسپيرولينا توانسته است تأثير بهتري بر بهبود عوامل خطرزايي قلبي عروقي در افراد ديابتي داشته باشد.