بهينه سازي شرايط استخراج آنزيمي پروتئين و شناسايي پروتئين هاي ريزجلبك سندسموس آبليكوس

مقدمه: هدف از اين مقاله بهينه سازي شرايط استخراج پروتئين ريزجلبك سندسموس به روش آنزيمي با استفاده از تكنيك سطح پاسخ و شناسايي پروتئين‌هاي استخراج شده از اين ريزجلبك مي‌باشد.مواد و روش‌ها: بهينه سازي شرايط استخراج آنزيمي پروتئين به كمك نرم‌افزار Minitab به روش سطح پاسخ طرح مركب مركزي، براي فاكتورهاي نسبت آنزيم به سوبسترا و زمان اثر آنزيم (آنزيم‌هاي سلولاز و مولتي آنزيم تحت شرايط بهينه pH) طراحي شد. سپس بهترين تيمار از نظر بيشترين راندمان استخراج در كمترين زمان بهينه سازي شد و در پايان پروتئين‌هاي استخراج شده به روش الكتروفورز شناسايي شدند. يافته‌ها: نتايج نشان داد هرچه غلظت آنزيم افزايش يابد درصد استخراج و راندمان استخراج پروتئين بيشترمي‌شود به طوري كه با افزايش غلظت از 2 به 6 ميكروليتر آنزيم بر ميلي ليتر سوبسترا راندمان استخراج به كمك آنزيم مولتي آنزيم از 15.28 به 27.87 درصد و براي سلولاز از 16.88 به 21.42 درصد به ترتيب افزايش يافته است. بهينه شرايط محاسبه شده در بالاترين غلظت و كمترين زمان پاسخگوئي برابر 6.84 ميكروگرم بر ميلي ليتر به مدت 2.34 ساعت به ازاي 0.5 گرم وزن خشك بدست آمد. نتايج بررسي‌هاي الكتروفورز به روش SDS- page نشان داد پروتئين‌هاي استخراج شده از اين ريزجلبك حاوي 8 باند پروتئيني با وزن ملكولي بين 110-20 كيلودالتون (kDa) مي‌باشد. همچنين شاخص شيميايي پروتئين كه معياري است براي ارزيابي كيفيت پروتئين براي اين ريز جلبك به ميزان 0.4-0.2 محاسبه شد. نتيجه‌گيري: استخراج پروتئين به كمك تيمار آنزيمي در مقايسه با تيمار شيميايي راندمان استخراج بالاتر داشته همچنين به دليل مقرون به صرفه بودن از نظر اقتصادي، جهت استخراج پروتئين از سوبسترا پيشنهاد مي‌گردد. باتوجه به نزديك بودن شاخص شيميايي پروتئين‌هاي اين تركيب با پروتئين غلات، اين تركيب به عنوان يك منبع پروتئيني پيشنهاد مي‌گردد.