بررسي امكان برآورد بيوماس مراتع با استفاده از اطلاعات رقومي ماهواره‌اي لندست 8

با توجه به محدوديت هايي كه در اندازه گيري ميداني پوشش گياهي وجود دارد؛ كاربرد شاخص هاي گياهي جهت برآورد بيوماس عرصه هاي مرتعي با استفاده از داده هاي ماهواره اي در مطالعات مرتع مي تواند بسيار كاربردي باشد. در اين راستا، لازم است شاخص هاي گياهي مناسب شناسايي گردند. هدف از اين پژوهش بررسي امكان برآورد بيوماس مراتع با استفاده از شاخص هاي گياهي حاصل از اطلاعات رقومي ماهواره لندست 8 و تعيين مناسب ترين آنها در مناطق نيمه خشك شمال شرق كشور مي باشد. براي اين منظور مقادير متوسط شاخص هاي گياهي NDVI، TDVI، SAVI، ARVI، EVI، OSAVI، IPVI، GRVI و GNDVI درون هر واحد يك هكتاري از شبكه حوضه مورد مطالعه، محاسبه گرديد. سپس، همبستگي اين مقادير با متوسط مقادير اندازه گيري شده ميداني اين واحدها از طريق رگرسيون خطي مورد بررسي قرار گرفت و مدل رگرسيوني هر شاخص جهت برآرود بيوماس مشخص گرديد. در نهايت، نتايج حاصل مورد اعتبارسنجي قرار گرفت و نقشه بيوماس عرصه براي هر شاخص تهيه شد. نتايج نشان داد تمامي شاخص ها از همبستگي بالا و قابل قبولي با داده هاي واقعي بيوماس برخوردار بودند. بر اساس نتايج اعتبارسنجي، شاخص گياهي SAVI با ضريب تبيين 0.79 و مقدار ريشه ميانگين مربعات خطاي 14.73 درصد مناسب ترين شاخص گياهي جهت برآورد بيوماس در منطقه بود. اين شاخص ها با بكارگيري طول موج هاي قرار گرفته در محدوده باند آبي، اثر ريزگردها را در محاسبات اصلاح نموده كه باعث كاهش اثر اتمسفري شده و بهبود نتايج محاسبه شاخص NDVI را در پي دارد و مي توان آن را شاخص NDVI اصلاح شده نيز ناميد. بر اساس نتايج بدست آمده، شاخص هاي گياهي كه از نسبت گيري باندهاي مادون قرمز نزديك و قرمز مرئي حاصل مي شوند، همبستگي بالايي با بيوماس دارند. به طور كلي هرچه شاخص هاي گياهي از باندهاي با طول موج كوتاه تر استفاده كنند، در مناطق خشك و نيمه خشك كه بيشتر تحت تأثير ريزگردها مي باشند، دقت برآوردها كاهش مي يابد.