بررسي اثرات زغال هاي زيستي طبيعي و كمپوست زباله شهري بر ويژگي هاي ريخت شناسي زرد تاغ در شرايط گلخانه‌اي (Haloxylon persicum)

امروزه افزودن زغال‌زيستي به خاك‌ها به‌عنوان روشي براي ترسيب كربن درون خاك، كاهش غلظت دي‌اكسيدكربن هوا، اصلاح و حاصلخيزي خاك و كاهش فرسايش بادي توجه زيادي را به خود جلب كرده است. اين تحقيق با هدف بررسي اثر كاربرد زغال زيستي بر عملكرد و اجزاي گونه زرد تاغ در قالب طرح بلوك كامل تصادفي با فاكتورهاي مواد افزودني به خاك شامل قارچ ميكوريزا در دو سطح (مصرف 50 گرم ميكوريزا و عدم مصرف ميكوريزا)، زغال‌زيستي طبيعي (زط) و زغال‌زيستي توليد شده از كمپوست زباله شهري (زز) هريك در چهار سطح (0، 50، 150 و 250 گرم بر كيلوگرم خاك)، در گلخانه پرديس كشاورزي و منابع طبيعي دانشگاه تهران به‌مدت نه ماه انجام شد. نتايج نشان داد كه افزودن زغال‌ زيستي بر هيچ‌يك از ويژگي‌هاي ريخت‌شناسي زردتاغ غير از سطح ريشه اثر معناداري نداشت. همچنين نتايج نشان داد كه ميانگين قطر يقه، ارتفاع، سطح ريشه، وزن تر و خشك اندام‌هوايي زردتاغ در تيمارهاي بدون ميكوريزا به‌ترتيب افزايش 31.9، 35.7، 15.5، 56.9 و 32.6 درصدي و در تيمارهاي داراي ميكوريزا اين ويژگي‌ها به‌ترتيب افزايش 4.7، 16.1، 11.1، 33.4 و 6.7 درصدي را نسبت به تيمار شاهد داشت. در بين تيمارهاي مورد بررسي تيمار نه (خاك + 150 گرم زط + 250 گرم زز) بيشترين تأثير مثبت را بر ويژگي‌هاي ريخت‌شناسي زردتاغ داشت.