بررسي قابليت توليد اتانول پنج گونه شورروي در مراحل مختلف فنولوژيكي در استان هرمزگان

بهره‌برداري از اراضي شور با هدف توليد بيوماس ليگنوسلولزي كه فاقد ارزش غذايي است مي‌تواند به اتانول تبديل شود و در عين حال تأثيري بر توليد غذاي انسان ندارد ضروري بنظر مي‌رسد. هالوفيت‌ها و گياهان مقاوم به شوري كه بيوماس زيادي را با استفاده از منابع شور (آب و خاك شور) توليد مي‌كنند مي‌توانند به‌عنوان يك جايگزين مهم در اين ارتباط محسوب شوند. بدين‌منظور اين تحقيق با هدف بررسي قابليت توليد اتانول در پنج گونه شورروي به نام‌هاي Aeluropus lagopoides ،Atriplex leucoclada، Desmostachya bipinnata  ،Halopyrum mucronatum و Halocnemum strobilaceum در سال 1395 در استان هرمزگان انجام شد. نمونه‌هاي گياهي در سه مرحله فنولوژيك شامل رشد رويشي، گلدهي و بذردهي از دو منطقه زمين‌سنگ و سيريك جمع‌آوري و سه صفت سلولز، همي‌‌سلولز و ليگنين اندازه‌گيري شدند. تجزيه‌وتحليل واريانس داده‌ها بصورت آزمايش فاكتوريل (فاكتور اول گونه و فاكتور دوم مراحل فنولوژيكي) در قالب طرح كاملا تصادفي و مقايسه ميانگين‌ها با آزمون چند دامنه‌اي دانكن در نرم‌افزار SPSS14 انجام شد. نتايج نشان داد كه گونه Halopyrum mucronatum در هر سه مرحله رويشي قابليت توليد اتانول را دارد. گونه Halocnemum strobilaceum فقط در مرحله رشد رويشي و دو گونه Aeluropus lagopoides و Desmostachya bipinata فقط در مرحله اوج بذردهي قابليت توليد اتانول را داشتند.