شناسايي كانون‌هاي برداشت گرد و غبار در حوزه ي آبخيز سيستان و تعيين خصوصيات آن‌ها

حوزه آبخيز سيستان به علت خشك شدن درياچه هامون و خشكسالي هاي متوالي در چند سال اخير سبب وقوع طوفان هاي شديد گرد و غبار در منطقه شده است. اين تحقيق با هدف شناسايي و تعيين خصوصيات مناطق برداشت گرد و غبار (كاربري اراضي، ليتولوژي، شيب و ژئومرفولوژي) در حوزه آبخيز سيستان مي باشد. براي شناسايي كانون هاي برداشت گرد و غبار از تصاوير ماهواره اي MODIS روزهاي گرد و غباري براي بازه زماني 2015 تا 2019 با استفاده از شاخص هاي بارزسازي گرد و غبار شامل BTD3132، BTD2931، NDDI و D استفاده گرديد. نتايج شناسايي كانون هاي برداشت گرد و غبار حكايت از آن دارد كه در مجموع 211 كانون برداشت گرد و غبار در كل منطقه شناسايي شد. از اين تعداد كانون برداشت گرد و غبار شناسايي شده 61 كانون در ايران و 150 كانون در افغانستان قرار دارد. نتايج پراكنش كانون هاي برداشت گرد و غبار در كاربري هاي مختلف بيان كننده آن است كه در اراضي كشاورزي ديم با تعداد 172 كانون و سطوح خشك شده درياچه و اراضي كشاورزي آبي با هريك 16 و 12 كانون، بعد از اراضي كشاورزي ديم بيشترين كانون برداشت گرد و غبار را دارند. از همپوشاني نقشه ليتولوژي و كانون هاي گرد و غبار اين نتايج حاصل شد كه بيشترين كانون برداشت گرد و غبار به‌ترتيب با 111 و 98 كانون در سازندهاي رسوبي پيوسته و ناپيوسته قرار دارد. نتايج پراكنش كانون هاي برداشت گرد و غبار در واحدهاي ژئومرفولوژي بيان كننده آن است كه واحد دشت‌سر فرسايشي با درصد مساحت 35.69، 48 كانون برداشت گرد و غبار بيشترين كانون برداشت را در خود جاي داده است. همچنين نتايج پراكنش كانون هاي برداشت گرد و غبار در شيب هاي مختلف نشان‌دهنده آن است كه بيشترين و كمترين كانون برداشت گرد و غبار به‌ترتيب در شيب هاي 0 تا 2 و بيشتر از 32 درصد با تعداد 107 و 6 كانون قرار دارد.