مديريت و دفع رواناب هاي شهري با استفاده از سيستم اطلاعات جغرافياييGIS (نمونه موردي: بندر ماهشهر)

سطوح خيابان ها و پشت بام ساختمان ها در شهرها همانند مانعي در برابر نفوذ آب باران به داخل خاك عمل كرده و درنتيجه افزايش رواناب در سطح شهر را به دنبال خواهند داشت. يكي از راهكارهاي عملي كه علاوه بر تأمين بخشي از نياز غيرشرب ساكنين، در كاهش رواناب سطح شهرها و آسيب هاي ناشي از آن نيز مي تواند مؤثر باشد، احداث كانال ها و حتي جوي هاي انتقال است. هدف از اين پژوهش، مديريت و دفع رواناب ها با استفاده از سيستم اطلاعات جغرافيايي در بندر ماهشهر باشد. بدين منظور با استفاده از سيستم اطلاعات جغرافيايي در ابتدا لايههاي رقومي منطقه شامل ارتفاع، شيب، جهت شيب و شبكه زهكشي شهر تهيه گرديد. سپس با استفاده از روش منطق فازي فضاهاي داراي پتانسيل تجمع رواناب در منطقه مورد شناسايي قرار گرفتند. يافته هاي پژوهش بيانگر اين مي باشند كه تمركز اين فضاها در شرق، مركز و شمال شرق و جنوب شرق منطقه است. سپس با استفاده از تكنيك River Tools و با توجه به نقشه شبكه زهكشي شهر، بهترين مسيرها براي احداث كانال هاي پيشنهادي شامل كانال هاي فرعي، كانال هاي اصلي درجه يك و كانال هاي اصلي درجه دو تهيه گرديد مي باشند.