آشكارسازي تغييرات دماي هوا و بارش در استان كهگيلويه و بوير احمد تحت شرايط تغيير اقليم با استفاده از مدل MIROC5

نابهنجاري‌ها و رخداد مخاطرات اقليمي، اهميت پديده تغيير اقليم بيش از پيش آشكار مي‌شود. تغييرات دماي هوا و بارش در آشكارسازي اثرات تغيير اقليم نقش بارزي ايفا مي‌كنند. در پژوهش حاضر با رويكرد آماري به ارزيابي چشم‌انداز تغييرات دماي هوا و بارش در استان كهگيلويه و بويراحمد پرداخته شد. در اين راستا از آمار ايستگاه‌هاي هواشناسي در دوره (2015- 1986) به‌عنوان دوره پايه و مبنا استفاده شد. براي دوره آينده از خروجي مدل شبيه‌سازي كننده گردش كلي جو MIROC5در قالب سناريوهاي RCP8.5و RCP4.5 به‌صورت داده ريزمقياس شده بهره‌گيري شد. بررسي نتايج پيش‌نگري و شبيه‌سازي دوره آينده در قالب سناريوهاي واداشتي حد بالا و حد وسط نشان از افزايش كمينه و بيشينه دماي هواي در منطقه پژوهش در دوره آينده نسبت به دوره مبنا است. اين انحراف افزايشي در دهه‌هاي دورتر از زمان حاضر و مبنا بيشتر است. از نظر مكاني تا افق زماني 2061؛ بر پهنه‌هاي با دماي خنك و گرم‌تر در سطح استان افزوده خواهد شد. از نيمه كم ارتفاع و جنوبي استان به‌تدريج با گذر به دهه‌هاي آينده دورتر، بر محدوده دماهاي ملايم و گرم‌تر نسبت به دوره مبنا افزوده خواهد شد. فرا سنج بارش نيز در دوره آينده در مقايسه با دوره مبنا با كاهش شديد و قابل ملاحظه‌اي بخصوص در ماه‌هاي مرطوب سال مواجه خواهد شد. اين منطقه پربارش از زاگرس مرتفع در دوره آينده با كاهش چشمگيري در مقدار بارش مواجه مي‌گردد.